Sinds kort ben ik de gelukkige eigenaar van een telefoonbeantwoorder, een antwoordapparaat, zogezegd. Sindsdien krijg ik beduidend minder telefoontjes, want veel mensen staan toch met een mond vol tanden, als ze hun boodschap, na de pieptoon, moeten inspreken. Ook mijn vriend Gerrit heeft er kennelijk moeite mee, getuige de opnamen van hedenmorgen. Dat ging namelijk als volgt:
(pieptoon)
"Hallo, Peter, met Gerrit hier. Peter, ik hoor dat je er niet bent, maar ik moet van moeder de vrouw effies doorgeven, dat ze er in geslaagd is om voor jou een "flessie" Narusan te ko.....
Wat zeg je vrouw?? Oh Peter, ik zeg het verkeerd, het heet Nutrosan, en nou...........
tuuuuuuuuuuuuuuut, tuuuuuuuuuuut, tuuuuuuuuuuuuut!
(pieptoon)
"Hallo, Peter. Je spreekt weer met Gerrit. We werden verbroken. Ik weet niet of de boodschap zoeven goed is doorgekomen, maar ik moest van moeder
de vrouw doorgeven, dat ze voor jou een "flessie"............Hoe heet het ook al weer, vrouw? Wat zeg je Nutricia?"
(uit de verte) Nutrosan, SUFFERD!!!!
Oh ja, een flessie Nutrosan Sufferd heeft gekocht en nou...........
tuuuuuuuuuuuuuuuut, tuuuuuuuuuuuuut, tuuuuuuuuuuut!
(pieptoon)
"Hallo, Peter, nogmaals met Gerrit.
JE KAN HET HEEN EN WEER KRIJGEN MET JE ANTWOORDAPPARAAT!!!!!!!! AJUUS!!!!!"
tuuuuuuuuuuut, tuuuuuuuuut, tuuuuuuuuuuut.
Ik denk dat ik Gerrit toch maar even terugbel.