234
Sympozja, zjazdy, konferencje, sprawozdania naukowe
czas opracowano dla poszczególnych obrębów geodezyjnych map gleboznawczej
klasyfikacji gruntów; w latach 60. opracowano szczegółowe mapy glebowo-rolnicze w skali 1:5 000, a na początku lat 70. na osnowie map glebowo-rolniczych
przeprowadzono terenowe badania uzupełniające i wyznaczono gleby wymagające
melioracji. Równolegle przeprowadzono prace dotyczące komputeryzacji sporządzania map glebowych.
Urszula Markiewicz wskazała na problemy kształtowania państwowego zasobu
geodezyjnego i kartograficznego z punktu widzenia archiwów państwowych.
Bardzo ciekawy referat przedstawił Zbigniew Tucholski omawiając specyfikę
dokumentacji kolejowej, natomiast Beata Konopska przeanalizowała wpływ zmian
politycznych i technologicznych w Polsce końca XX w. na rozwój kartografii użytkowej. Nowy system gospodarczy wpłynął nie tylko na rozwój przedsiębiorczości,
ale zaznaczył swój wpływ na zmianę mentalności użytkowników map. Powstały
nowe podmioty, których celem stała się produkcja kartograficzna niezależna od
kwalifikacji zawodowych i tradycji. Zaczęła ulegać woli konsumenta.
Anna Faliszewska w swoim referacie wysunęła ciekawą koncepcję zastosowania w odwzorowaniu trójwymiarowej bryły jaką jest Ziemia na dwuwymiarowej
mapie, anamorfozy kartograficznej. Jest to niekonwencjonalna prezentacja świata
(państw, regionów), w których zniekształcone zostały powierzchnie, odległości oraz
kąty, a dzięki temu pokazano nową informację, np. zamiast wiernie odwzorować
na mapie odległości między miastami lepiej podawać odległości „czasowe”, a na
mapach związanych z zagadnieniami ludnościowymi proponuje skalować wielkość
państw w zależności od liczby mieszkańców.
Kolejna grupa referentów przedstawiła ciekawe eksponaty kartograficzne
i kolekcje w różnych aspektach. I tak np. Katarzyna Rafalska w sposób bardzo
ciekawy opowiedziała o konserwacji na Uniwersytecie M. Kopernika w Toruniu
globusa nieba Johanna Georga Klingera z 1790 r., a Dorota Jutrzenka-Supryn
o wpływie konstrukcji i techniki opraw dawnych atlasów na sposób prezentacji
treści kartograficznej. Została również omówiona historyczna zawartość wielu
map i planów. Ewa Szynkiewicz przedstawiła Zbiory Kartograficzne Zakładu
Kartografii Instytutu Geografii i Rozwoju Regionalnego Uniwersytetu Wrocławskiego – ich specyfika i przydatność w pracach naukowo-badawczych. Natomiast
Ewa Krzyżanowska-Walaszczyk bardzo dokładnie przeanalizowała dawne mapy
miasta Nowego Tomyśla pod kątem zawartych na nich informacji do opracowania
studium historyczno-urbanistycznego.
Konferencję zakończyła dyskusja, która głównie skupiła się na referacie Beaty
Konopskiej dotyczącym nowych metod wykonywania map oraz nowego rodzaju
użytkowników. Jarosław Łuczyński poprosił o informacje, jakie preferencje mają
nowi użytkownicy. W odpowiedzi Beata Konopska poinformowała, że według jej
wiedzy mapa powinna być trwała (najlepiej foliowana, na papierze syntetycznym),
mieć niską cenę, powinna łatwo się składać, winna zawierać podstawowe infor-