Poznański Rocznik Archiwalno - Historyczny R. 16 (2013) | Page 170

170
Recenzje i noty bibliograficzne
nia pamiątek gromadzonych przez osoby prywatne – Cyfrowe Archiwum Tradycji Lokalnej , który jest realizowany we współpracy z bibliotekami gminnymi .
W kolejnym artykule Tomasz Czarnota zauważa , że archiwistyka społeczna nie należy do popularnych problemów badawczych i nie jest eksponowana w kształceniu akademickim archiwistów , a poruszana raczej tylko marginalnie . Autor tłumaczy to podporządkowaniem ofert edukacyjnych uczelni potrzebom rynku pracy i trudnością prowadzenia badań w tym zakresie ( T . Czarnota , s . 41-42 ).
Następnie Joanna Łuba zwraca uwagę na potrzebę zainteresowania się osobami prywatnymi oraz organizacjami polonijnymi na obczyźnie , które wraz z wiekiem ich członków zaczynają znikać , podobnie jak i gromadzone przez nich materiały . Jako przykład działalności w tym obszarze autorka przytacza współpracę Ośrodka KARTA z Archiwum Fotograficznym Instytutu Polskiego i Muzeum im . gen . Sikorskiego w Londynie .
Na pewno warto też zajrzeć do jeszcze jednego artykułu M . Wilkowskiego na temat drugiego życia skanów . Ukazane zostało ich wykorzystywanie w celach nieprzewidzianych przez udostępniającego oraz związaną z tym dekontekstualizację przekazu historycznego w nich zawartych ( M . Wilkowski , s . 53-57 ).
W części podręcznikowej Monika Lipka zwraca uwagę na kryteria kształtowania i strategie pozyskiwania zasobów archiwów społecznych ( np . własne inicjatywy , współpraca z innymi podmiotami , zakup ) oraz podkreśla rolę aktywnego działania przy pozyskiwaniu materiałów .
Następnie Dominik Czapigo szczegółowo opisuje , jak należy realizować nagrania wspomnień świadków i uczestników wydarzeń o znaczeniu historycznym . Podaje praktyczne porady , po zapoznaniu się z którymi można od razu rozpocząć tego rodzaju działalność dokumentacyjną .
Dalej Joanna Michałowska rozpoczyna część podręcznikową odnoszącą się do opracowania . Autorka porusza problematykę dotyczącą dokumentacji aktowej podzielonej na kolekcje : tematyczne , środowiskowe , osobiste i spuścizny archiwalne . Przedstawione etapy opracowania odpowiadają przedstawionym w rozdziale czwartym podręcznika Metodyka archiwalna pod redakcją S . Nawrockiego i S . Sierpowskiego ( Poznań 1998 , wyd . 3 zmienione i poszerzone ), choć nie są w pełni identyczne : np . na etapie rozpoznawania przynależności zespołowej dodano porządkowanie wstępne 1 . Segregacja kryje się pod przeglądem zawartości , klasyfikacja akt i nadanie im układu pod formowaniem jednostek aktowych ( J . Łuba , s . 88-89 ). Sugerowany model inwentarza ( J . Łuba , s . 88-89 ) zawiera dodatkowo jako szósty element bibliografię w porównaniu z cytowanym wcześniej podręcznikiem metodycznym . W przypadku inwentaryzacji opisy archiwalne podawanych przykładów stworzone zostały w oparciu o ISAD ( G ), czyli Międzynarodowy Standard Opisu Archiwalnego ( J . Łuba , s . 87-88 ).
1
Obejmuje rozpoznanie zawartości akt ( uporządkowanie , kompletność ) oraz ich stan fizyczny .