Z dziejów ogrodów rozrywkowych przy obecnej ulicy Grunwaldzkiej w Poznaniu... 121
Szulc, który wraz z czwórką innych lekarzy: Marianem Seydą, Celestynem Rydlewskim, Czesławem Meissnerem i Edmundem Łukanowskim, założył pierwszy
polski zespół tenisowy w Poznaniu, a raczej prywatne kółko towarzyskie do gry
w tenisa.17 Ponieważ Sobierajski, podobnie jak jego poprzednik, był także członkiem „Sokoła”, jego ogród nadal licznie odwiedzali członkowie tej organizacji.
Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Jeżycach, nie tylko urządzało tam zabawy
letnie połączone z popisami gimnastycznymi, lecz także odbywało regularne zebrania i organizowało dla swych członków lekcje gimnastyki. Częstym gościem
u druha Sobierajskiego byli także członkowie pobliskiego łazarskiego gniazda
„Sokoła”.
Zabawy połączone z koncertami wokalno-instrumentalnymi urządzały tam także
różne miejscowe chóry, m.in. Koło Śpiewackie Polskie w Poznaniu, Towarzystwo
Śpiewu „Harmonia” na Św. Łazarzu i Towarzystwo Śpiewu „Halka” w Jeżycach.
To ostatnie znane było poznaniakom z organizowanych w ogrodzie Sobierajskiego
niezwykle widowiskowych „wielkich wieńcy żniwnych”, ze współudziałem około
100 osób, które należały do najbardziej okazałych, jakie w tym czasie urządzano
w podmiejskich ogródkach rozrywkowych. Aby przedstawienia dożynkowe były
dobrze widoczne ze wszystkich stron ogrodu, Towarzystwo znacznym nakładem
kosztów wznosiło estradę zaopatrzoną w odpowiednie dekoracje i kurtynę. Oprócz
śpiewów chórowych i solowych, wykonywanych z towarzyszeniem orkiestry
Teatru Polskiego pod batutą L. Ponieckiego, dyrygenta chóru „Halki”, odbywały
się tańce figurowe w kostiumach, wyprowadzane przez Mikołajczaka, znanego
metra tańca, m.in. mazur w 16 par, krakowiak w 16 par (oryginalne figury), taniec
cygański w 10 par, czardasz-taniec węgierski solo lub w parach. W programie
wieńców znajdowały się m.in. takie atrakcje jak: dożynki, wielka uroczystość
żniwiarska, wesele krakowskie, tabor cygański, familia arendarza żydowskiego
Szmula czy „karusel wiejski” z oryginalną wiejską kapelą.
W ogrodzie Sobierajskiego odbywały się „wielkie festyny artystyczne”, zwane
także karnawałami letnimi, urządzane przez artystów Teatru Poznańskiego. Na
specjalnie wzniesionej estradzie, artyści wykonywali różne wesołe kuplety i duety
z towarzyszeniem muzyki. W przerwach między przedstawieniami odbywały się
tańce na boisku.
W 1907 r. nowym gospodarzem „Willi Flora” został Idzi Piechocki, dawny
dzierżawca restauracji w Domu Katolickim przy Św. Marcinie, który 7 maja tegoż
roku otworzył go do użytku publicznego. W niedzielę 30 czerwca 1907 r. w ogrodzie tym odbyła się niezwykle huczna zabawa na zakończenie uroczystego obchodu
z okazji 625-lecia istnienia cechu szewskiego w Poznaniu, w której uczestniczyć
miało ponad 3 tys. osób. Z dniem 1 lipca 1908 r. ogród objął Franciszek Banasiński,
a po nim prowadził go restaurator Adolf Specht.
T. Szulc, W Poznaniu i wkoło niego. Wspomnienia poznańskiego lekarza, Poznań 1995, s. 97.
17