Een bekend plaatje uit de vrijmetselarij: De twee zuilen Boaz (kracht) en Jachin (schoonheid) voor de tempel van Salomo met bovenop de derde zuil de uit zichzelf in mooiere schoonheid wedergeboren wordende Phoenix. De negenster is zeer dominant aanwezig op deze zuil waaruit m.i. blijkt dat dit symbool de sleutel is om onsterfelijkheid te vinden in een proces van steeds verdere verfijning.
God in onszelf
Deze oude verhalen hebben mijn herontdekking van de Broncode voor mij ondersteund. Het maakt zichtbaar dat er balans in alles zit. Onze permanente zoektocht naar iets buiten onszelf is niet nodig. Het zit al in onze imprint, alleen zijn we ons er niet van bewust. Via die 666 kun je ook het hoogst haalbare vinden: 999. Dat getal wordt door veel mensen gezien als God zelf. Splits de 24 getallen van de Broncode op in drie groepen van 8, tel de 8 getallen bij elkaar op en dan vind je 999. Is ‘God’ dan Eén Kosmisch Creatieprincipe dat aan de basis ligt van alle manifestaties van het leven in al haar verscheidenheid?
Je moet leven om je kern te kunnen
vinden. Die kern laat zich alleen zien als er ook wordt gemanifesteerd. Hij/het/zij is echter wel een onderdeel van het geheel. Hemel is dus ook op aarde. Door te leven doen we ervaring op en komen we tot interpretatie. Daardoor kunnen we bewuster worden, maar ook dat is een keus.
Je kunt je misschien voorstellen dat we allemaal zonnestralen zijn, voortkomend uit dezelfde zon: verschillende culturen, mensen, rassen, verschillende kleuren of eigenschappen, maar er zit wel één centrale basis in en die zijn wij vergeten. We zijn opgegroeid met het idee dat onze omgeving vijandig is en dat we ons dus permanent moeten beschermen. We maken oorlog en we doden onze vijanden. Dat gedrag is de resultante van aannamen die aan de