Ongrijpbaar geluk
Eén van de kenmerken van het postmodernisme is dat we gericht zijn op onze ervaring. Alles wat er om ons heen gebeurt, betrekken we op onszelf. We ervaren iets als fijn, of als minder fijn en dat is ook meteen de definitie die we geven aan geluk: we willen een goed gevoel overhouden aan iets, want dan klopt het, dan zijn we gelukkig. We realiseren ons te weinig dat we ons niet altijd goed kunnen voelen. Dat is zelfs tegennatuurlijk. Soms zijn er omstandigheden in een mensenleven die domweg niet prettig zijn. Is dat dan meteen een teken dat het niet goed met je gaat? Nee. Dat hoeft niet. Zolang je je afhankelijk opstelt van je gevoelens en emoties en deze als waarheid ziet, is geluk iets dat altijd ongrijpbaar zal blijven. Ik kijk terug op een jaar dat niet altijd even makkelijk geweest is, maar zeker wel vervullend.
Omdat ik weet waar ik het voor doe en vertrouwen heb in de toekomst.
Nieuwe keuzes maken
We wonen op een prachtige planeet. Soms, zeker als ik op een heldere avond naar de sterren kijk, realiseer ik me ineens hoe mooi alles is en hoe alles in de wereld en in het universum met elkaar verbonden is. Niet één enkel object kan bestaan zonder het andere.
Zo is dat ook met ons als mensen. Al onze keuzes en acties hebben invloed op elkaar. Ze versterken of verzwakken elkaar. Door ruimer te leren kijken, zie je veel meer en zie je ook welke invloed jouw keuzes hebben. Niet alleen in je eigen leefomgeving maar ook ver daarbuiten. De volgende stap is om dat geheel steeds beter te leren waarnemen.
Tekst: Carla de Ruiter | Fotografie: eigen foto