WWW.PIONIERSMAGAZINE.NL
Toch zien we vele honderden ambtenaren en volksvertegenwoordigers die met grote teugen geld binnenhalen voor, laat ik zeggen, eigen gerief. Klopt dit beeld? En wat zou er moeten gebeuren om dit beeld te herstellen?
Er zijn in totaal ongeveer 50.000 EU-ambtenaren en die worden inderdaad zeer goed betaald. Dit komt onder meer omdat het Europese ambtenaren-apparaat een weerspiegeling moet zijn van de EU Lidstaten. In Scandinavische landen liggen de salarissen een stuk hoger dan in de rest van Europa. Als het salarisniveau binnen de EU-organisaties te laag is, zou er een oververtegen-woordiging van Oostelijke en Zuidelijke landen zijn. Dit is mijns inziens niet wenselijk.
Daarbij komt nog de wens dat Europese ambtenaren genoeg moeten verdienen om niet in de verleiding te komen corrupt te handelen. Wat veel mensen niet weten is dat het uiteindelijk de nationale overheden zijn die besluiten over de salarisontwikkeling van de EU-ambtenaren. Dit volgt uit een onder-handelingsspel met de Europese Commissie. Afgezien daarvan is het wel bijzonder pijnlijk om te zien hoe sommige voormalige topambtenaren in het nieuws komen.
Zo heeft Neelie Kroes onlangs toegegeven niet te hebben gemeld dat ze tijdens haar periode als Eurocommissaris bij een bedrijf werkzaam was. Ook al was ze zich daar naar eigen zeggen op dat moment niet van bewust en heeft zij geen financieel voordeel gehad, het beeld blijft jammergenoeg wel hangen. En dat terwijl ze een dijk van een Euro-commisaris was met een groot hart om de publieke zaak te dienen. Voormalig Commissievoorzitter Barroso heeft zijn verplichte afkoelingsperiode afgewacht om daarna bestuurslid te worden bij Goldman Sachs, een bank die een hoofdrol speelde in de financiele crisis. Op papier misschien niet in strijd met de geldende gedragsregels, maar etisch niet geloofwaardig. Intern onderzoek door de Europese Commissie leidde niet tot maatregelen. Nu is hij opnieuw onderwerp van onderzoek, dit keer door de Europese Ombudsman.
Momenteel wordt onderzocht of Marine Le Pen ten onrechte 300.000 euro vanuit Europese gelden heeft gebruikt om haar Franse partijmedewerkers te betalen. Ook doen er zo nu en dan verhalen de ronde dat er Europarle-mentariers zijn die zich bij aanvang van een zitting als aanwezig laten registreren om hun reiskosten-vergoeding te kunnen opeisen om vervolgens de vergadering direct weer te verlaten. Dit alles zijn beelden die terecht of onterecht leiden tot negatieve percepties en die niets met de dienende rol van een publieke ambtsbekleder te maken hebben.
Is sowieso onze associatie met Europa juist? En wat zou er moeten gebeuren om dat beeld te corrigeren als het niet juist zou zijn?
Het collectieve geheugen van de bevolking gaat ongeveer twee generaties terug. Men herrinnert zich hooguit de verhalen van grootouders. Wij zijn inmiddels (bijna) vergeten dat de Europese Unie in de kern een vredesproject is met als doel een herhaling van de eerste en tweede wereldorlogen te voorkomen.