Toplum içinde
rahat yer
edinebilmesi
amaçlanan
arkadaşlarımız
için arkadaşlarıyla
beraber otobüse
binmek bile
oldukça büyük bir
adım.
ferans bilgilerinizi, özgeçmişinizi ve proje
hakkındaki beklentiler, hayaller, düşün-
celerinizi içeren niyet mektubunuzu gön-
dermeniz gerekiyor. Size, beklediğiniz
veya karşıdan beklenen kriterlere, yaşadı-
ğınız yere en uygun buddy eşiniz oluyor.
66
Buddy’nize katabileceğiniz şeyler yalnız-
ca arkadaşlıkta kalmıyor. Toplum içinde
rahat yer edinebilmesi amaçlanan arka-
daşlarımız için arkadaşlarıyla beraber
otobüse binmek bile oldukça büyük bir
adım. Bu program ile hepimizin dikkat
bile etmeden yaptığı gündelik aktiviteleri
Buddy’lerimiz de aileleri olmadan, bizler
gibi, arkadaşlarıyla gerçekleştiriyorlar.
Bu aktiviteler yemek siparişi vermek,
asansör kullanmak gibi basit konulardan
tiyatro, sinema, operaya gitmek kadar ke-
yifli alanlara kadar olacak şekilde geniş.
Programın işleyişini birinci ağızdan din-
lemek için 2013 yılı Best Buddies gönül-
lülerinden Talya Yiğitbaşı ile biraz sohbet
ettik. 16 yaşındaki Talya ile 28 yaşındaki
down sendromlu arkadaşımız Deniz’in
arkadaşlık öyküsü ile ilgili merak ettikle-
rimizi sorduk.
Bu programı nereden duydun?
Okulumun Sosyal Yardım Kulübü ile
olan işbirliği aracılığıyla duydum.
Programın işleyişinden bahsedebilir
misin? Herhangi bir hazırlık süreci
var mı?
Düşler Akademisi’nden Sercan Bey bi-
zimle birkaç seans down sendromlu veya
otizm sahibi bireylerle iletişim kurarken
dikkat etmemiz gerekenlerden ve bizi bu
arkadaşlık sürecinde nelerin bekleyebile-
ceğinden bahsederek bir ön hazırlık yap-
mamıza yardımcı oldu.
Program öncesinde çekin-
celerin var mıydı?
Karşımdaki
arkadaşımın
down sendromlu oluşuna
dair pek bir çekincem yok-
tu. Yalnızca doğal yollarla
başlamamış bir arkadaşlık
olduğu için vaktimizi nasıl
güzel geçirebileceğimize ve
anlaşıp anlaşamayacağımıza
dair endişelerim oldu.
“Buddy’nle” nasıl akti-
vitelerde bulundunuz?
Paylaşımlarınız nelerdi?
Çoğunlukla bir kafede bulu-
şup son zamanlarda günle-
rimizi nasıl geçirdiğimizden
ve gelecek planlarımızdan sohbet ediyor-
duk. Ara sıra da Buddy’m Deniz’in Düşler
Akademisi aracılığıyla bir parçası olduğu
sergilerde veya performanslarda bir araya
geliyordum.
Bu program seni hangi yönlerde etki-
ledi? Düşüncelerinde, görüşlerinde bir
değişim olduğunu söyleyebilir miyiz?
Down sendromlu kişilerin down send-
romlu olmayan kişilerle kafamda konum-
landırdığım kadar büyük bir farkı olma-
dığını görmüş oldum. Bu durum aile ve
toplum kavramlarına bakışımı değiştirdi
diyebilirim.
Deniz ile arkadaşlığınız devam etti mi
peki?
Program süresince olmasa da bağımızı
koparmadık.
Program anlattığımız cepheden çok farklı
bir tecrübe, çok yeni bir bakış açısı fırsatı.
Tabii karşı taraf için ne anlama geldiğini
de anlamak gerekiyor. Programa katılı-
mın karşı taraftan nasıl gerçekleştiğini
görmek için eski buddy’lerden, down
sendromlu arkadaşımız Özge’ye prog-
ramla ilgili birkaç soru sorduk.
Bu programı nereden duydun?
Bana bizim Down Sendromlular Derneği
söyledi.
Herhangi bir hazırlık sürecinden
geçtiniz mi?
Tabii ki. Konuştular bayağı bir. Eşleşme
olacak dediler, müdürümüz Erdal Bey ye-
rini mesaj attı.
Buddy’nle nasıl aktivitelerde bulun-
dun?
Beraber parka falan gittik. Güzel zaman
geçirdik. Yemek falan yedik, sinemaya
gittik.
Program bir sorumluluk alma amacı
taşımıyor. Yani buddy’niz beraber ge-
çirdiğiniz sürede size emanet değil. Bu
deneyim yalnızca sizden farklı, yeni bir
arkadaş edinmek olarak tanımlanabilir.
Her arkadaşlık uzun süremeyebiliyorken
buddy’nizle kurduğunuz bağ yıllarca sü-
rüyor, programla başlıyor ve asla bitmi-
yor, çünkü onların sizden bekledikleri ve
size vermek istedikleri yalnızca saf sevgi.
Bundan daha değerli bir arkadaşlık düşü-
nülebilir mi?
“Down sendrom-
lu kişilerin down
sendromlu olmayan
kişilerle kafamda
konumlandırdığım
kadar büyük bir
farkı olmadığını
görmüş oldum. Bu
durum aile ve top-
lum kavramlarına
bakışımı değiştirdi
diyebilirim.”