Të paftuarit
ka fillesë shqisore, nuk është e tillë në përfundimin e vet, ndryshe nga figura kinematografia e cila,
si art vizual që është, nuk i le shikuesit mundësi të abstragojë por e jep të gatshëm konceptin për
sendet dhe dukuritë.
Por konkretësia dhe vizualiteti letrar nuk realizohen nëpërmjet fjalës në vetvete; ato marrin karakter konkret vizual nëpërmjet veprimit. Sado hollësishëm të jetë përshkruar nga ana vizuale një
objekt, vizual atë e bën veprimi ku ai merr pjesë.
Ekranizimi është procesi i ndryshimeve
që pëson vepra letrare gjatë kthimit në
vepër kinematografike. Thelbi i këtij
procesi është shndërrimi i figurës letrare në figurë kinematografike, kalimi
nga sistemi shprehës letrar në sistemin
shprehës kinematografik. Në këtë proces materializohet lidhja mes figurave
letrare të të dy arteve, shfrytëzohen afritë dhe dallimet e tyre.
Materiali kryesor nga i cili nis procesi i shndërrimit, është sigurisht, fjala. E gjithë puna, në thelb qëndron në
natyrën e fjalës, që është mjeti thelbësor shprehës i artit të letërsisë, e cila nuk ka karakter shqisor, konkret.
Prapa saj nuk shihen objekti dhe dukuria, ajo ashpreh nocione duke abstraguar dhe zgjeron imagjinatën e lexuesit për të përfytyruar. Fjala ka të bëjë kryesisht me thelbin e objekteve e të dukurive q