OECD Transfer Pricing Guidelines for Multinational Enterprises and Tax Administrations OECD Transfer Pricing Guidelines, July 2010

80 – ПОГЛАВЈЕ II: МЕТОДИ ЗА УТВРДУВАЊЕ НАТРАНСФЕРНИТЕ ЦЕНИ заработувачка, важат истите начела од параграф 2.23 до 2.28 што важат за методот на трговски цени. При примената на методот на цена на чинење зголемена за вообичаена заработувачка можно е да бидат потребни помал број приспособувања одошто во случај на методот на СНЦ, со цел да се рефлектираат разликите меѓу производите, при што веројатно поголемо значење треба да им се даде на другите фактори на споредливост наведени во Поглавје I, дел од кои можат да имаат позначаен ефект врз маржата на цената на чинење одошто врз самата цена. Онаму каде што постојат разлики што материјално влијаат врз маржите на цената на чинење остварени во рамките на контролирани и неконтролирани трансакции (на пример, во однос на природата на функциите што ги извршуваат страните што се учесници во трансакциите), треба да се извршат разумно прецизни приспособувања за да се рефлектираат овие разлики, слично како кај методот на трговски цени (да се погледне параграф 2.28). Степенот и веродостојноста на тие приспособувања во конкретни случаи влијаат врз релативната веродостојност на анализата според методот на цена на чинење зголемена за вообичаена заработувачка. 2.42 Низ пример да претпоставиме дека Друштвото А произведува и продава тостери на дистрибутер кој е поврзано претпријатие, дека Друштвото Б произведува и продава пегли на дистрибутер кој е независно претпријатие, додека профитните маржи за производство на основни верзии на тостери и на пегли генерално се исти во индустријата за мали апарати за домаќинството. (При примена на методот на цена на чинење зголемена за вообичаена заработувачка во овој случај се претпоставува дека не постојат доста слични независни производители на тостери). При примена на методот на цена на чинење зголемена за вообичаена заработувачка, маржите што се споредуваат во контролираната и во неконтролираната трансакција би претставувале разликата меѓу продажната цена по која производителот ги продава производите на дистрибутерот и трошоците за производство на производот, поделено со трошоците за производство на производот. Меѓутоа, Друштвото А може да има пониски трошоци во однос на Друштвото Б како резултат на поголемата ефикасност во производството. Доколку Друштвото А би произведувало пегли место тостери и за нив би наплатувало цена која е иста со цената што Друштвото Б ја наплатува за пеглите (односно, доколку не постојат посебни услови), би било соодветно добивката на Друштвото А да е повисока од добивка на Друштвото Б. Во оваа ситуација примената на методот на цена на чинење зголемена за вообичаена заработув

OECD Transfer Pricing Guidelines for Multinational Enterprises and Tax Administrations OECD Transfer Pricing Guidelines, July 2010 | Page 82