OECD Transfer Pricing Guidelines for Multinational Enterprises and Tax Administrations OECD Transfer Pricing Guidelines, July 2010

158 – ПОГЛАВЈЕ IV: АДМИНИСТРАТИВНИ ПРИСТАПИ законска обврска да ја докажува исправноста на своите трансферни цени, освен доколку даночната администрација не докаже prima facie дека утврдувањето цени не е во согласност со принципот „дофат на рака“. Но, дури и во таков случај, можно е даночната администрација да го обврзе даночниот обврзник да ја достави сопствената даночна евиденција што ќе ù овозможи на даночната администрација да ја спроведе својата контрола. Во некои земји, даночните обврзници со закон се обврзани да соработуваат со даночната администрација. Во случај даночниот обврзник да не соработува, можно е на даночната администрација да ù биде дадено овластување да го процени приходот на даночниот обврзник и да изведе претпоставки за релевантните факти врз основа на искуството. Во такви случаи, даночните администрации не треба да бараат високо ниво на соработка што на разумниот даночен обврзник би му било тешко да го исполни. 4.13 Во оние јурисдикции каде што товарот на докажување е врз даночниот обврзник, даночните администрации обично ја немаат слободата да донесуваат решенија за утврдување на данок за даночните обврзници кои не се солидно засновани од правна гледна точка. На пример, даночната администрација во конкретна земја-членка на ОЕЦД не може да донесе решение за утврдување на данок врз основа на даночна основа која се пресметува како фиксен процентуален дел од прометот, а притоа да не го земе предвид принципот „дофат на рака“. Во контекст на судските спорови во земјите каде што товарот на докажување е врз даночниот обврзник, често се смета дека тој товар може да се префрла од една до друга страна. Кога даночниот обврзник пред судот ќе достави разумни аргументи и докази, кои сугерираат дека неговите трансферни цени се во согласност со принципот „дофат на рака“, товарот на докажување може законски или de facto да премине врз даночната администрација заради спротивставување на позицијата на даночниот обврзник и заради презентирање на аргументи и докази за тоа зошто утврдените трансферни цени на даночниот обврзник не се во согласност со принципот „дофат на рака“ и зошто даночното решение е точно. Од друга страна, онаму каде што даночниот обврзник не вложува големи напори да докаже дека неговите трансферни цени се во согласност со принципот „дофат на рака“, товарот наметнат врз даночниот обврзник не би бил задоволителен кога даночната администрација издала даночно решение кое е солидно основано од правна гледна точка. 4.14 Кога станува збор за прашања поврзани со трансферните цени, различните правила во однос на товарот на докажувањето што постојат меѓу различни земји-членки на ОЕЦД создаваат сериозни проблеми, доколку строгите законски права опфатени со тие правила се земат како насока за тоа како треба да се постапува. Пример би претставувал ОЕЦД НАСОКИ ЗА ТРАНФЕРНИ ЦЕНИ

OECD Transfer Pricing Guidelines for Multinational Enterprises and Tax Administrations OECD Transfer Pricing Guidelines, July 2010 | Page 160