OECD Transfer Pricing Guidelines for Multinational Enterprises and Tax Administrations OECD Transfer Pricing Guidelines, July 2010

ПОГЛАВЈЕ IV: АДМИНИСТРАТИВНИ ПРИСТАПИ – 157 администрации треба оваа појава да ја имаат предвид кога ги спроведуваат своите контроли во делот на трансферните цени. Оттука произлегуваат две импликации. Прво, даночните инспектори треба да бидат флексибилни во својот пристап и да не бараат прецизно определување на трансферните цени од страна на даночните обврзници, бидејќи тоа е нереално да се очекува имајќи ги предвид сите конкретни факти и околности. Второ, даночните инспектори би требало да го имаат предвид комерцијалното расудување на даночниот обврзник во врска со примената на принципот „дофат на рака“, така што анализата на трансферните цени да е поврзана со деловната реалност. Затоа, даночните инспектори треба да ја започнат анализата на трансферните цени од перспективата на методот што самиот даночен обврзник го избрал при утврдувањето на своите цени. Во оваа смисла можат да помогнат и насоките од Поглавје II, Дел I, во врска со изборот на најсоодветниот метод за примена на трансферните цени. 4.10 При алокацијата на ресурсите за спроведување контроли, даночната администрација предвид треба да го има процесот низ кој даночниот обврзник ги утврдува цените, на пример, дали ГМНП дејствува врз база на профитни центри. Да се погледне параграф 1.5. Б.2 Товар на докажување 4.11 Исто како и практиките на спроведување даночни контроли, правилата за товарот на докажување за даночните случаи се различни кај различни земји-членки на ОЕЦД. Во повеќето јурисдикции, при интерните постапувања со даночниот обврзник (на пример, првостепена и второстепена даночна постапка) и кај судските спорови, товарот на докажување е врз даночната администрација. Во дел од овие земји, товарот на докажување може да се постави во обратна насока, со што ќе ù се овозможи на даночната администрација да го процени оданочливиот приход, доколку се заклучи дека даночниот обврзник не постапувал во согласност со деловните обичаи, на пример, не соработувал или не постапувал во согласност со разумните барања за документирање, доставувал неточни даночни пријави или даночни пријави што доведуваат до забуна. Во други земји, товарот на докажување е врз даночниот обврзник. Меѓутоа, во оваа смисла, треба да се имаат предвид заклучоците од параграф 4.16 и 4.17. 4.12 Треба да се има предвид влијанието кое правилата што го регули раат товарот на докажување го имаат врз постапувањето на даночната администрација и на даночниот обврзник. На пример, онаму каде што во согласност со домашното право, товарот на докажување е врз даночната администрација, можно е даночниот обврзник да нема никаква ОЕЦД НАСОКИ ЗА ТРАНФЕРНИ ЦЕНИ

OECD Transfer Pricing Guidelines for Multinational Enterprises and Tax Administrations OECD Transfer Pricing Guidelines, July 2010 | Page 159