Koniec roku szkolnego miał miejsce na platformie Zoom. Nikt się tego trzy lata temu nie mógł spodziewać, a jednak, zostaliśmy do tego przy-muszeni.
Rozpoczęło się spokojnie, we wrześniu 2017 roku, a teraz stoimy twarzą w twarz ze zbliżającym się egzaminem maturalnym. Z całą pewnością był to okres dla nas wszystkich wyjątkowy. Ta szkoła nauczyła nas, że chcieć, to znaczy móc. Poznaliśmy wiele wspaniałych osób, nasze koleżanki i kolegów, co ułatwiło nasze wejście w dorosłość. Dzięki nauczycielom zrozumieliśmy, że pomagać można również bezinteresownie. Teraz nastał czas podziękowań
Na wstępie pragniemy wyrazić wdzięczność Dyrekcji za umożliwienie nam nauki w tymże Liceum w tak kom-fortowych warunkach, co w dużej mierze umiliło nam edukację. Dobrze wyposażone sale poprawiły komfort psy-chiczny, jaki odczuwaliśmy.
W sposób szczególny słowa dziękczynne kierujemy na ręce naszego wychowawcy - Pani Profesor Okas, która zawsze była z nami w różnych chwilach i w tych lepszych, i w gorszych. Zawsze na pierwszym miejscu stawiała dobro uczniów. Fakt, iż chemia jest najważniejsza, był nam znany od dawna, ale dopiero Pani Dyrektor Kuczek utwierdziła nas w tym przekonaniu. Poznaliśmy taj-niki wiedzy chemicznej i to że z szafirowego również pow-stanie pomarańczowy osad. Czarnomistrz Tarnowa, Pan Profesor Olszewski, wskazał nam, jak dorożkę zaczarować. Wciągnął w świat tajemny anegdot bezkresu i nawet biol-chem językiem polskim zainteresował. Dzięki Pani Profesor Rodo funkcję kwa-dratową mamy w małym palcu i wiemy, że sztuką jest odczytać to, co niezapisane. Pani Profesor Porębie wdzięczni jesteśmy bardzo za cierpliwość, jaką nas obdarzyła i przekazanie licznych mądro-ści życiowych w historii zawartych. Wyrażanie swych myśli w języku obcym zależy od tego, jak bardzo jesteśmy pewni siebie. Pokonać tę barierę pomogli nam nau-czyciele języków obcych, którym jednakowo jesteśmy bardzo wdzięczni. Nie sposób wyrazić podziękowania dla całego Szanownego Grona Pedagogicznego, jednakże, doceniamy w całości trud, jaki włożyli w nasze kształcenie. Spotkaliśmy nauczycieli, dla których przekazywanie wiedzy jest powołaniem i pasją.
Pan Janusz, jako Strażnik Teksasu, zajmuje szczególne miejsce w naszym sercu; również Pani Bożenka dopomogła nam wytrwać i przezwyciężyć głód na naszym placu boju. Paniom z sekretariatu i księgowości dziękujemy za nieocenioną pomoc w różnych sprawach. Nie byłoby nam tak miło w naszych klasach, gdyby nie Panie dbające o czystość naszej szkoły.
Mamy nadzieję, iż jako klasę 3e, będą nas Państwo miło wspominać!