Uniwersalne przesłanie jest w stanie dotrzeć do każdego fana, jednak niekoniecznie wywołu-jąc w nim głębsze refleksje, które zazwyczaj idą w parze z dobrą kinematografią. W tym filmie nie o to chodzi. Ostrzega on nas bowiem przed życiem pełnym gonitwy, planów i systematycznych zajęć, jednak nie łączy się to bezpośrednio ze znalezieniem miłości, prawdzi-wej przyjaźni, czy zastano-wieniem się nad sensem życia. Obraz zachęca nas do zwy-czajnego luzu, nie przejmo-wania się każdą małą kwestią i cieszenia się codziennością, w skrócie pochwala i nawołuje do filozofii stoickiej. Zatem nie powinien nikogo dziwić fakt powstania nowej wiary, czy też jak kto woli: ideologii, ściśle związanej z egzystencją Gościa. Dudeizm ma już około 300 tysięcy wyznawców i jest oficjalnie zarejestrowaną reli-gią.
Narrator w jednym zdaniu podsumowuje cały film: ,,Nie wiem jak wy, ale ja się cieszę. Fajnie, że jest na świecie Gościu, który żyje na luzie za nas grzeszników.” Może faktycznie coś w tym jest i warto się nad tym zastanowić?
Milena Miśtak