Nenad Živković | LUČ | Page 23

А ОНДА ...?
НЕНАД ЖИВКОВИЋ ЛУЧ

А ОНДА ...?

Сви ми мислимо да смо мудри и интелигентни ; а онда дођу будале да нас опамете ... Сви се ми рађамо како писци ; а онда добијемо свој први рачунар . Сви ми мислимо да гора времена не могу бити ; а онда нас спопадне носталгија баш за тим временима . Сви ми лечимо ране из прошлости ; а онда се присећамо : „ Ех ! Како је то некад било “. Сви ми мислимо да смо богати ; а онда читамо петпарачке љубавне романе . Сви ми мислимо да смо школовани и интелигентни ; а онда одемо на концерт кич музике . Сви ми маштамо о великим делима ; а онда решавамо укрштене речи . Сви ми мислимо да смо јаки ; а онда нам каменчић сломије ногу . Сви смо ми нечији ; а онда нам тај неко испостави рачун . Сви смо ми прошли кроз тежак живот ; а онда су нам птице покљуцале пут . Сви ми добро видимо шта нам се дешава ; а онда нам неко гурне прст у око . Сви ми полетимо ка бољој будућности ; а онда нас земљина тежа врати на почетак . Сви ми мислимо да смо на правом путу ; а онда неко окрене путоказ . Сви ми говоримо истину ; а онда наседнемо на много већу лаж од ове . Сви ми тежимо вишим циљевима ; а онда циљеви постају све нижи . Сви бисмо хтели да се наједемо деликатеса ; а онда нам неко донесе хлеба и масти са мало соли . Сви бисмо хтели да се провозамо луксузним аутом ; а онда поред нас прође погребни аутомобил . Сви ми имамо жену свог живота ; а онда нам нека друга жена пошаље захтев за пријатељство .
23