eg
os
lR
Va
nd
la
er
its
Zw
Zondag 11 september; We doen vandaag rustig aan. We zitten pas om
half 8 aan het ontbijt. Jan gaat vandaag weer richting Pontresina en naar
huis en wij lopen de route richting de Biancograt. Het punt dat we willen
bereiken is Fuorcla Prievlusa op 3.430 meter. De te overbruggen afstand is
iets meer als 4 kilometer en we moeten hiervoor 857 hoogtemeters maken.
We starten om 9:00 uur. Nemen afscheid van Jan hij gaat rechtsaf naar
beneden en wij linksaf vals plat omhoog. Het is in het begin een route over
een pad dat inmiddels geen onduidelijkheden heeft over hoe hij loopt.
Op dit gedeelte komen we ook een paar plekken tegen waar mensen de
nacht hebben doorgebracht en aan het wakker worden zijn door hun eigen
potje te koken. We groeten ze en lopen weer genieten van vergezichten
door. Het pad is lijkt op bepaalde moment tegen te berg aangeplakt. Aan
de linkerkant gaat de berg strak omhoog en aan de rechterkant van je
gaat hij strak omlaag naar de Vadret da Tschierva. Hoogtevrees is geen
optie. Aan het einde van het pad lopen we dan uiteindelijk de Tschierva
gletsjer op. Er ligt veel puin op dus gletsjer van ijs. Hier lijkt het wel
een gletsjer die voor de helft uit steen bestaan. Maar goed ook wel weer
logisch want we staan hier onder een paar reuzen die hun puin gewoon
naar beneden laten storten op deze gletsjer. We gaan hier links omhoog en
buigen dan langzaam af naar rechts af. Rond twaalf uur, we zitten op een
grote steen in het midden van de gletsjer, eten en drinken wat en zoeken
het vervolg van de route. We zien een scheur in een sneeuwwand rechts
van ons en besluiten naar het begin daarvan te lopen. Je kan merken dat
we bijna 2 uur later als de andere dagen zijn gestart. De zon schijnt en de
lucht is strak blauw en doordat het windstil is in de kom waarin we lopen
begint het redelijk warm te worden. Hierdoor wordt de toplaag helemaal
papperig wat het lopen zwaarder maakt. Één van de redenen waarom je
dus vroeg start. De keuze om naar de breeklijn te lopen is goed geweest
want naarmate we dichterbij komen zien we de markering dat dat de
start is van de technische klim passage. Het is inmiddels 13:25 uur als
hier voor staan. Na enige overleg is het duidelijk dat we als groep weer
onze grens hebben bereikt, één vanwege de tijd en ten tweede vanwege
de passage die voor ons ligt. Één van ons doet nog een stukje om er aan
te proeven en omdat het nog steeds een jonge hond is, maar iedereen is
het er over eens dat we nu niet als groep verder gaan. De ‘breeklijn’ in
de sneeuw blijkt trouwens een aardige scheur te zijn, en wel zo groot dat
je er een beetje vrachtauto in kan verstoppen. Als we allemaal weer op
de gletsjer staan dalen we af naar het punt waar we hebben gegeten en
onze rugtassen hebben laten staan en pakken die weer op en dalen weer
terug af naar de Vadret da Tschierva. We lopen rustig terug naar de hut
en rond 16:00 uur zijn we weer terug op ons terras. Onder het genot van
een halve liter genieten we van de rust die terug is rondom de hut. De
meesten zijn inmiddels weer naar het dal teruggekeerd, we blijven achter
met een man/vrouw of 8. Bij het avondeten raken we in gesprek met twee
Duitsers uit Heidelberg. Ook zij lopen sinds enkele jaren een weekend in
de bergen zoals wij dat ook doen. We vertellen elkaar over de gebieden en
de anekdotes. Zo komt onze Rega ook weer voorbij. Uiteraard doen we dat
onder het genot van. Alles gaat op... tenminste... we doen ons best.