Projeler/Projects: Lizbon / Lisbon
Giriş Kat Planı
Entrance Level Plan
1- Resepsiyon
2- Bekleme
3- Tedavi
4- Doktorlar
5- Vivaryum
6- Yönetim
7- Kütüphane
8- Gömülü Bahçe
9- Enfüzyon Bahçesi
10- Ambulans Girişi
11- Servis alanı
12- Oditoryum
Fuayesi
13- Restoran
14- Mutfak
15- Sergi Alanı
16- Anfitiyatro
17- Bar
18- Meydan
19- Bodruma iniş
doğru davet ederken, iki yapı kütlesi arasında kalan
plaza ise anfitiyatronun konumlanması ile kamusal
bir alan olarak hizmet veriyor. İki dev betonarme
kolon ile işaretlenen ve yapay bir su elemanı ile
bitirilen bu kamusal alan, kullanıcılarına muhteşem
manzarayı izleme imkanı sunuyor. Bina yüzeyindeki
amorf yırtıklar plastik bir etki yaratırken iç mekan ve
dış mekan arasında görsel ve duyumsal bir bağlantı
sağlıyor. Projede tercih edilen yerel kireçtaşı, mimarın
yerel bağlama olan duyarlılığını yansıtırken tarihi ve
çağdaş yapılar arasında bir dil birliği de sağlıyor. Yerel
‘Lioz’ taşı heykelsi bir etki yaratacak şekilde projede
son derece detaylı ve dikkatli bir şekilde uygulandı.
Bölgeye karakterini veren yerel taşın Berardo
Koleksiyonu Müzesi ve Belem Kültür Merkezi gibi
diğer büyük ölçekli ve çağdaş yapılarda kullanılması
mimari bir manifesto olarak kabul edilebilir. Ancak
Lioz taşının daha masif, köşeli ve ağır bir şekilde
kullanıldığı diğer örneklerle karşılaştırıldığında
Chamaplimaud merkezinin heykelsi ve akıcı formaları
farklı bir mimari dil öneriyor. Projenin akıcı ve plastik
formları doğal taşın özenli kullanımı ile dengeleniyor.
Bu proje asıl olarak yörenin tarihinin ve Lizbon’un
doğal güzelliklerinin vurgulandığı ve kamuya açıldığı
mimari bir manifesto olarak kabul edilebilir.
90 NATURA • KASIM - ARALIK 2013 / NOVEMBER - DECEMBER 2013
Architecture as Sculpture. Architecture as Beauty. Beauty as therapy.”
The most significant aspect of the project is its focus on providing
public spaces for the citizens, where the public domain of the plaza
functions together with the private areas of the scientists. The public
promenade along the river front invites people towards the platform
where the river and the sea meet. The space between two buildings
functions as public space and ends up with the amphitheatre and the
water element. The sublime vista of the landscape perceived from the
platform is emphasized by two monolithic concrete columns. Large
openings with amorphous forms on the façade create a plastic impact
and offer a visual and sensual connection between the interior and
the exterior spaces. The careful use of local limestone underlines
the architect’s respect for local materials and integrates building to
the architectural and historic context where it belongs. Local ‘Lioz
stone’ was chosen and carefully implemented to create a smooth and
sculpture-like impact. The use of this local limestone in contemporary
architecture is a visual manifestation which is also adopted by several
other buildings on the same site including Berardo Collection Museum
and Belem Cultural Center. However compared to their massive
and orthogonal architecture, the plastic and sculpture-like forms
of the Chamaplimaud Centre for the Unknown reflect a different
architectural language where the use of natural stone stabilizes the
airy forms and balances the plastic impact of the building. It is an
architectural manifestation for celebrating the spectacular history,
site, and nature of Lisbon.