Αν το θύμα το βρούμε στο νερό αναίσθητο και χωρίς αναπνοή αρχίζουμε άμεσα
τεχνητή αναπνοή. Το θύμα συνήθως είναι ωχρό ή κυανό χωρίς αναπνοή και
σφυγμό. Μπορεί να έχει αντίληψη ή να είναι σε διέγερση. Έμετος, αναπνοή με
συριγμό, ροζ αφρός από το στόμα μπορεί να παρατηρηθούν. Στην τελευταία
περίπτωση έχουμε γρήγορη και επιπόλαιη αναπνοή και ασθενικό σφυγμό. Γενικά το
θύμα είναι υποθερμικό.
Άμεσα αρχίζουμε καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση αν απουσιάζουν σφυγμός
και αναπνοή. Προσοχή στον αυχένα ιδίως αν υπάρχει υποψία τραυματισμού.
Κρατήστε το κεφάλι του χαμηλότερα από το σώμα του για να μειώσετε τον
κίνδυνο να εισπνεύσει νερό.
Ελευθερώστε την τραχεία από σφιχτά ρούχα, ελέγξτε το σφυγμό και την αναπνοή.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ
1. Τοποθετείται το θύμα σε τέτοια θέση, ώστε το κεφάλι του να βρίσκεται
χαμηλότερα από τον κορμό του σώματος.
2. Πιέζεται το στομάχι του, ώστε να αδειάσει από τα περιεχόμενα υγρά. Χτυπήματα
στην πλάτη, βοηθούν στο άδειασμα των πνευμόνων από τα υγρά χωρίς να
σπαταλάτε πολύ χρόνο.
3. Αποφράσσεται ο λάρυγγας από τυχόν ξένα σώματα (φύκια, εμέσματα, κ.λπ.).
4. Εάν το θύμα δεν παρουσιάζει αναπνοή και σφυγμό, ταχύτατα ξεκινά η
προσπάθεια καρδιοπνευμονικής αναζωογόνησης.
5. Αν το θύμα παρουσιάζει σφυγμό, αλλά όχι αναπνοή πρέπει να γίνει υπερέκταση
του κεφαλιού για να απελευθερωθούν οι αεροφόρες οδοί. Δηλαδή, η παλάμη του
ενός χεριού του ανανήπτη εφαρμόζεται στο μέτωπο του θύματος ασκώντας έλξη
προς τα πίσω, ενώ το άλλο του χέρι φέρεται στον αυχένα, ασκώντας ώθηση προς τα
επάνω. Ακολουθούν εμφυσήσεις αέρα, με επαφή χειλιών (η μύτη συλλαμβάνεται
με το χέρι του ανανήπτη και φράσσεται).
6. Το θύμα μεταφέρεται στο πλησιέστερο θεραπευτήριο, ακόμη και αν έχει
συνέλθει πλήρως.
32