Medinello Informatie pijnrevalidatie programma | Page 6

6
WAT IS CHRONISCHE PIJN?
Het is goed dat mensen in bepaalde gevallen pijn voelen. Als u zich
snijdt aan een mes, dan voelt u pijn. Pijn heeft een signaalfunctie: er is iets
met uw lichaam aan de hand en u moet bijvoorbeeld het beschadigde
lichaamsdeel rust gunnen om te kunnen genezen.
We spreken in het hierboven genoemde voorbeeld van acute pijn, omdat er sprake is van
beschadiging van lichaamsweefsel. Er is dan een direct verband tussen de lichamelijke
schade en de pijnprikkel. Bij chronische pijn is dat verband er niet of in ieder geval veel
minder duidelijk. Wij noemen pijn chronisch, als deze langer dan drie à vier maanden
duurt. Vaak is er geen duidelijke medische oorzaak (meer) aan te wijzen voor de
pijnklachten. Zo kan iemand veel last van rugpijn hebben, zonder dat er door middel van
medisch onderzoek (röntgenfoto, scan) aantoonbaar letsel wordt aangetroffen. Soms wordt
er door onderzoek wel een afwijking of letsel aangetoond, maar is dit geen afdoende
verklaring voor de ernstige mate waarin de pijn wordt ervaren.
“ER MOET TOCH EEN OORZAAK ZIJN VOOR MIJN PIJN?”
Meestal zijn patiënten niet tevreden als ze te horen krijgen dat ze chronisch pijnpatiënt
zijn: “Er moet toch een oorzaak van de pijn gevonden kunnen worden?” Het gevolg
is soms dat pijnpatiënten gaan zoeken naar meer duidelijkheid. Zij gaan te rade bij
specialisten, therapeuten en eventueel alternatieve genezers. Vaak krijgt men geen
bevredigend antwoord of de behandeling helpt niet echt, met het gevolg dat men verder
blijft zoeken.
Om het verschijnsel (chronische) pijn beter te begrijpen, is het belangrijk te weten dat de
zenuwbanen een belangrijke rol spelen bij het voelen van pijn. Pijnprikkels worden via de
zenuwbanen en het ruggenmerg vervoerd naar de hersenen, die ervoor zorgen dat wij
pijn voelen. Bij chronische pijnpatiënten is sprake van een verlaging van de pijndrempel,
waardoor men gevoeliger is voor pijn en dus eerder pijn ervaart.
“HET ZIT TOCH NIET TUSSEN MIJN OREN?”
Zoals gezegd kan er vaak geen bevredigende medische diagnose worden gesteld bij
patiënten die pijn ervaren. Veel patiënten zijn bang dat er gedacht wordt: “het zal wel
psychisch zijn”. In het ergste geval heeft men het gevoel voor een ‘aansteller’ versleten te
worden. Het is inderdaad te gemakkelijk om te zeggen dat het allemaal psychisch is. In
die zin hoeft het dus niet allemaal ‘tussen de oren’ te zitten.
Wel is het belangrijk te weten dat de zenuwen niet alleen boodschappen via het
ruggenmerg naar de hersenen doorgeven, maar dat de hersenen via de zenuwen
ook boodschappen kunnen doorgeven naar elke plaats in het lichaam waardoor
pijngedrag ontstaat (bijvoorbeeld “au” roepen of mank lopen). Wat voor signalen de
hersenen doorgeven is voor iedere persoon verschillend. Dit hangt onder meer af van uw
persoonlijkheid en van uw persoonlijke leefomstandigheden. De pijnbeleving kan van
invloed zijn op de signalen vanuit de hersenen. In die zin gebeurt er dus wel wat ‘tussen
de oren’ (oftewel de hersenen).