1901
1906
1959
1978
1996
Jos van Engelshoven
8
Van Electrotherapie naar Radiotherapie
1901
Nederlandsche Vereeniging voor Electrotherapie en Radiologie .
1906
Nederlandsche Vereeniging voor Electrologie en Röntgenologie .
1959
Nederlandse Vereniging voor Radiologie .
1978
Nederlandse Vereniging voor Radiotherapie .
1996
Nederlandse Vereniging voor Radiotherapie en Oncologie ( NVRO ).
Het waren wel allemaal artsen die , op een enkele uitzondering na , klinisch werkzaam waren in vakgebieden als chirurgie , neurologie , dermatologie of kindergeneeskunde en electrotherapie en röntgenologie al in hun dagelijkse praktijk toepasten . Echte specialismen zoals vandaag de dag , met daarbij behorende opleidingen en erkenningen , waren er nog niet . Een arts verdiepte zich in een onderdeel van de geneeskunde als hij dat boeiend of nuttig vond en hij mocht zich ook al direct als zodanig afficheren . Zo ook in Limburg . Dokter Overbosch in Maastricht noemde zich al snel na het behalen van zijn artsexamen ‘ arts voor interne ziekten ’ en ‘ röntgenoloog ’ en dokter Levy bleek in Apeldoorn ‘ arts voor ziekten van de huid en urinewegen ’ te zijn en twee jaar later in Maastricht ‘ dermatoloog en röntgenoloog ’ . Dat opleidingen niet geregeld en titels niet beschermd waren , zou zo blijven tot in de jaren dertig van de vorige eeuw . Woorden als röntgenologie en radiologie , röntgenoloog en radioloog maar ook röntgentherapie en radiotherapie werden min of meer door elkaar gebruikt . Tot in de tweede helft van de vorige eeuw bleef dat zo .
Electrotherapie werd in die tijd door veel artsen toegepast , maar was altijd met een zweem van vaagheid omgeven . Professor Wertheim Salomonson , de eerste Nederlandse hoogleraar in de röntgenologie en zelf een actief beoefenaar van de electrotherapie , schreef al in 1893 dat zonder enige twijfel een deel van de gunstige resultaten op suggestie berustte , maar dat elektriciteit toch zeker ook een
92
Pagina 90 : Notulen van de oprichtingsvergadering van de Nederlandsche Vereeniging voor Electrologie en Radiologie op 14 april 1901 . ( Nationaal archief . Den Haag ,
Nederlandse vereniging voor electrologie en röntgenologie , nummer toegang n . 19.042.34 inventarisnr . 1 ) geneesmiddel was . Daar werd dan ook veel gebruik van gemaakt , want indicaties waren er legio en men had weinig anders te bieden . In de Vereniging werd er daarom vaak over gesproken .
Enkele jaren later stond ook de röntgentherapie als nieuwe behandelmethode af en toe op de agenda . Die besprekingen waren vooral casuïstisch van aard en gaven altijd aanleiding tot veel discussie . De openheid waarmee over complicaties en bijwerkingen gesproken werd , is , zeker anno 2014 , opvallend . Dit gebeurde uiteraard in het besef dat er vaak geen andere therapeutische mogelijkheden waren . Bestralen werd beschouwd als laatste redmiddel . Ervaringen met het bestralen van huid- , borst- en baarmoederkanker werden zo uitgewisseld en er werd veel van elkaar geleerd .