MAASTRO clinic | een eeuw radiotherapie in Limburg | Page 43

Hoewel chirurg Van Kleef prominent in Hoffmans’ Hoffmans’ proefnemingen anno 2011 publicatie wordt genoemd, is zijn aandeel in de Maastrichtse experimenten waarschijnlijk beperkt De door Hoffmans in 1896 gebruikte apparatuur is nog altijd in geweest. Zijn aanwezigheid bij de proefnemingen Maastricht beschikbaar en dankzij de inzet van enkele technici van had een andere betekenis: zijn betrokkenheid bracht de voormalige Gemeentelijke Nutsbedrijven goed geconserveerd hem tot de overtuiging dat Röntgens ontdekking van gebleven. Dit bood de mogelijkheid Hoffmans’ proefnemingen uit de X-stralen van revolutionaire betekenis was voor de 1896 te reproduceren, de destijds gebruikte apparatuur te testen geneeskunde. en de resultaten te vergelijken met die van moderne apparatuur. De resultaten zijn in 2011 gepubliceerd en staan kort samengevat hieronder beschreven.  Catharina Hendrica Bertha van Kleef (1874 -1944) met haar ouders Catharina v.d. Loo (1844 -1901) en dr. L.H. van Kleef (1846 -1928). (RHCL fotocollectie)  Röntgenopname van een meisjeshand (van de 21 jarige dochter ‘Bertha’ van dokter van Kleef ), genomen op 31 januari 1896. Afgedrukt door de Maastrichtse fotograaf P. Stutz. (Centre Céramique, Maastricht)  Achterkant röntgenopname. De proefopstelling anno 2010 met links in beeld een 8.4 volts accu (in plaats van de destijds gebuikte Bunsenbekers), daarachter de Ruhmkorff-inductor om een hoge spanning op te wekken en rechts een buis van Crookes om röntgenstraling te genereren. Tussen de buis en de inductor bevindt zich een loodscherm. Ruhmkorff-inductor en Crookes-buis staan ook afgebeeld op het schilderij van Hoffmans uit 1908 van Henri Govaerts. Twee röntgenfoto’s van dezelfde hand. De linker foto is gemaakt met de oude apparatuur van Hoffmans en de rechter foto met moderne apparatuur. De rechter foto is weliswaar van veel betere kwaliteit, maar ook de linker foto toont al veel details van het skelet, die tot dat moment nog nooit zo gezien waren. Bovendien bleek dat de stralingsdosis op de huid met de oude apparatuur een factor 1500 hoger moest zijn, dan wanneer gebruik gemaakt werd van moderne apparatuur, en dat de opnametijd van een foto destijds ongeveer anderhalf uur was tegen nu 21 msec. De technologische verbeteringen van afgelopen eeuw hebben dus niet alleen gezorgd voor veel betere foto’s, maar ook voor een enorme vermindering van de noodzakelijke stralingsdosis. 41