MAASTRO clinic | een eeuw radiotherapie in Limburg | Page 197

In 1894 dacht Halsted, een beroemd Amerikaans gericht op de combinatie van het behandelen van chirurg, dat kanker door ontsporing van cellen de primaire tumor tegelijkertijd met de behandeling plaatselijk begon, vervolgens naar de regionale van veronderstelde (micro-)metastasen. Daarvoor klieren uitbreidde en daarna zou leiden tot werden chirurgie, radiotherapie en chemotherapie in metastasering (uitzaaiing) op afstand. Vanuit de een systeembehandeling gecombineerd. Die aanpak idee dat het radicaal verwijderen van de primaire heeft vooral bij de behandeling van borstkanker tumor de overleving gunstig zou beïnvloeden, en dikkedarmkanker een behoorlijke verbetering heeft die stapsgewijze opvatting geleid tot onnodig opgeleverd. De opvattingen over vroegtijdige mutilerende ingrepen. Toen het verwachte resultaat uitzaaiingen en de veronderstelde noodzaak om alle uitbleef, ontstond het beeld van een tumorbiologie zichtbare en onzichtbare tumorcellen op te ruimen die niet stapsgewijs verliep, maar waarbij de heeft echter ook geleid tot zeer ingrijpende, naar later eigenschap van metastasering vanaf het eerste bleek niet altijd effectieve behandelingen, zoals de begin al in de meeste tumoren opgesloten zat. toepassing van een zeer hoge dosis chemotherapie Vanaf 1974 is daarom de oncologische behandeling met beenmergtransplantatie bij borstkanker. Moleculaire biologie Toepassing van DNA micro array bij de behandeling van mammacarcinoom. Bron: Van ‘t Veer LJ, M.J.Gene expression profiling predicts clinical outcome of breast cancer. Nature 415, 530-536(2002). Dai H, Van de Vijver Het probleem van de tumorbiologie bleek gecompliceerder. Veel tumoren metastaseren niet vanaf het begin, maar worden in de loop van de ontwikkeling door genetische veranderingen steeds kwaadaardiger en verwerven daarbij het vermogen om uit te zaaien. Uit onderzoek wordt steeds duidelijker dat niet alle tumoren dit proces doorlopen en dat het tempo van dit proces waarschijnlijk per tumor verschilt. Dit leidt tot de interessante maar complexe conclusie, dat geen enkele tumor hetzelfde is en dat binnen een tumor soms zeer verschillende tumorcellen voorkomen. Onderzoek wijst ook uit dat het proces van steeds kwaadaardiger ontaarding en daarmee samenhangende uitzaaiing, wordt gestuurd door fouten in de genetische software van tumorcellen. Behalve mutaties van het DNA, spelen daarbij ook afwijkende signaaleiwitten en enzymen, afwijkingen in de structuur van de celmembraan en zelfs afwijkingen in de cellen rondom de tumor, de tumorcontext, een rol. Dit is het kenmerkende gebied van de moleculaire biologie. Onze hoop is er op gevestigd dat de resultaten uit dit moleculair onderzoek van tumoren nieuwe en nog betere behandelingen gaat opleveren. Het vergezicht is 195