przejawia podobne tendencje myślowe. Pokolenie młodych Greków jest o wiele bardziej otwarte niż ich rodzice czy dziadkowie. Tamci żyją w silnym przywiązaniu do kultury i tradycji, nie czują się dobrze w towarzystwie inności, do zderzania kultur poprzez podobne projekty nie podchodzą z serdecznym nastawieniem. Dziewczyna, która mnie gościła, mimo kilometrów między nami, miała ze mną wiele wspólnego i chętnie opowiadała ciekawostki i zapoznawała mnie ze zwyczajami panującymi w kraju.
Grecy opierają swoją kuchnię na mięsie, mleku (kozim mleku), serach, warzywach, sosach i, rzecz jasna, oliwie. Mają to szczęście, że mają w zasięgu ręki owoce, które zazwyczaj są dla nas niedostępne. Winogrona, pomarańcze, mandarynki, banany zdobią greckie stoły. Jednak większość tradycyjnych greckich potraw jest suto zakrapiana oliwą, więc nie należą do najlżejszych.
W słonecznym kraju ludzie są bardzo otwarci, głośni i serdeczni dla siebie nawzajem, dlatego dużo czasu spędzają w gronie przyjaciół. Gdy uczestniczyłyśmy
w zajęciach w szkole w Heraklionie, odkryłyśmy
w ludziach wiele pozytywnej energii i chęci do zabawy. Choć wszystko wydaje się być chaotyczne, składa się w jedną całość.