Kultura filmowa w Poznaniu. Stan aktualny i perspektywy rozwoju. | Page 27

Rozdział 3:
Nowe modele produkcji

Małgorzata Szumowska w jednym z wywiadów opowiada o swoich doświadczeniach
z kontaktów ze słynną Zentropą (duńska firma produkcyjna założona w 1992 r. przez
Larsa von Triera i Petera Aalbaeka Jensena):

Mieliśmy okazję przekonać się, jak produkują filmy – nie ma cateringu,
nie ma toalety, załatwiasz się w kawiarni, jesz kanapki, które ci przywiozą,
do dyspozycji jest jeden samochód ze światłem. Nie chodzi tu tylko o Dogmę,
ale o to, żeby robić filmy ekonomicznie, nie wyrzucać pieniędzy w błoto.
Ich podejście do pieniądza jest dla mnie fascynujące! […] Pomyślałam sobie,
że sytuacja w Polsce jest czymś zupełnie przeciwnym. Kiedy realizowałam film
"Ono", był sznur pięćdziesięciu samochodów, budowano gigantyczne zaplecze,
plątał się ogrom ludzi – wszystko to pozbawione jakiegokolwiek sensu, wygórowane
stawki, każdy domagał się własnego kierowcy. Uznałam, że to jest kompletny nonsens!
Do tego dochodził fakt, że na planie nie rozmawiało się ze sobą – nie konsultowali
się ze sobą reżyserzy, producent nie był partnerem, nic go więcej nie interesowało,
prestiż artystyczny nie był dla niego ważny. Wydawało mi się, że nie istnieje
w Polsce producent, który byłby inny! I nie mówię tu o swoim producencie,
ale w ogóle3.

Celem tego rozdziału jest przyjrzenie się nowym modelom, sposobom
i rozwiązaniom w produkcji filmowej, które warunkowane są rozwojem technologii cyfrowych.
Jeden z głównych tematów raportu, jakie wyłoniły się w t rakcie zbierania i analizy materiału,
oprócz synergii i korzyści płynących z koordynacji sieciowych działań, to innowacyjność
i nowe rozwiązania, które Poznań byłby w stanie zaproponować w obszarze kultury filmowej
(edukacji, produkcji, rozpowszechniania), stając się przy tym dzięki dobrym pomysłom
i nowatorskiemu myśleniu, przy relatywnie niewielkich kosztach, jednym z ogólnopolskich
liderów w wielu okołofilmowych dziedzinach. W rozdziale tym opisane zostaną jedno studium
przypadku oraz rozwiązania proponowane na warsztatach Spring Open Sławomira Idziaka.
Rozwiązania te nie są przedstawiane jako idealne, nadające się do natychmiastowej adaptacji.
Zadaniem tego rozdziału jest uwrażliwienie na nowe możliwości, zachęcenie do zaprzestania
myślenia, że w kinie i produkcji wszystko już było, ukazanie szans kryjących się w dynamicznie
przeobrażającym się otoczeniu. Pojawia się w nim pole dla nowych rozwiązań i eksperymentu.
Przykłady są materiałem do refleksji, do rozważania części proponowanych nowych modeli
(niektóre elementy prezentują się w nich lepiej, inne zdecydowanie gorzej), które możliwe
byłyby do testowania w krótkim metrażu. Z drugiej strony, umożliwiłyby ewentualne przejście od
3

Restart zespołów filmowych, dz. cyt., s. 143.

Nowe modele produkcji

27