KPMG Turkey Publications | Page 158

Bölüm II: Uluslararası Düzeyde Sorumlu Vergicilik Bilgi değişimi alanındaki diğer bir önemli gelişme ise ABD’nin 2010 yılında kanunlaştırmış olduğu Yabancı Hesaplar Vergi Uyum Yasası FATCA’dır. FATCA ile ABD vatandaşlarının beyan dışı bıraktıkları gelirlerin tespit edilebilmesi için ABD mukimi olmayan finansal kuruluşlara bir kısım yükümlülükler getirilmiş, bu yükümlülüklere uyulmaması durumunda Amerikan kaynaklı ödemelerden %30 oranında stopaj yapılması öngörülmüştür. Söz konusu uyumun temelinde ülkeler veya ilgili finansal kuruluşlar arasındaki yapılacak otomatik bilgi değişimi yatmaktadır. Uluslararası Bilgi Değişiminin Yasal Dayanakları Türkiye’nin bilgi değişimine veya vergilendirmeye ilişkin bilgi toplama işlemi yeni bir uygulama değildir. Hangi durumlarda, nasıl ve hangi bilgilerin isteneceği 1961 yılından beri yürürlükte olan Vergi Usul Kanunu’nun (VUK) 148 ve 152’nci maddelerinde düzenlenmiştir. Ancak Türkiye’nin taraf olduğu çifte vergilendirmeyi önleme anlaşmaları haricinde, uluslararası alanda vergi konularında bilgi değişiminde bulunmak için yasal dayanak yoktur. Özellikle Türkiye’nin OECD bünyesinde başlatılan vergi konularında şeffaf bilgi değişimine ilişkin girişim ve akabinde oluşturulan forum ve ülke izlemeleri sonucunda, Maliye Bakanlığı’nı uluslararası bilgi değişimi konusunda yetkilendirmek üzere VUK’un 152/A maddesi mevzuatımıza dâhil edilerek 12 Haziran 2013 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Özellikle vergi cennetleri vasıtasıyla oluşan zararlı vergi rekabetinin önüne geçmek ve vergi kayıp ve kaçağını asgari düzeye indirmek üzere Türkiye’nin aldığı tedbirleri aşağıda başlıklar hâlinde ele almak mümkündür. Vergi Usul Kanunu’nda Yapılan Düzenleme 6487 sayılı Kanun’un 9’uncu maddesiyle VUK’a eklenen 152/A madde ile uluslararası anlaşmalar gereğince bilgi değişimi konusu mevzuatımızda ilk defa düzenlenerek şu hüküm getirilmiştir: “Maliye Bakanlığı Gelir İdaresi Başkanlığı veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlar, usulüne uygun olarak yürürlüğe girmiş uluslararası anlaşmalarda yer alan bilgi değişimi hükümleri çerçevesinde, Maliye Bakanlığınca tespit edilecek usullere göre bu Kanunun birinci maddesinde belirlenen şümulle sınırlı olmaksızın bilgi toplayabilir.” Böylece OECD Global Forumu’nun Türkiye açısından şeffaflık konusunda uyumsuzluk olarak gündeme getirdiği ulusal vergi mevzuatında bilgi değişimine ilişkin bir düzenleme olmaması hususu giderilmiştir. Çifte Vergilendirmeyi Önleme Anlaşmaları Zararlı vergi rekabetiyle ve vergi kaçakçılığıyla mücadelede kullanılan yasal dayanakların en önemlilerinden birini Türkiye’nin imzalamış olduğu çifte vergilendirmeyi önleme anlaşmaları oluşturmaktadır. Mart 2016 itibariyle 80 ülkeyle çifte vergilendirmeyi önleme anlaşması bulunmaktadır.4 Vergi Cennetleriyle Yapılan Bilgi Değişim Anlaşmaları Türkiye, geniş çifte vergilendirmeyi önleme anlaşmaları ağının yanı sıra vergi konularında uluslararası bilgi alabilme kapasitesini olabildiğince artırmak üzere 2009 yılında anlaşma müzakerelerine başlamış ve özellikle Türk mukimlerin yatırım yaptığı yerler başta olmak üzere bazı ada devletleriyle bilgi değişim anlaşmaları imzalamaya başlamıştır. Bu kapsamda Mart 2016 itibariyle Jersey, Bermuda, Guernsey ve Man Adası’yla vergi konularında bilgi değişimi anlaşması imzalanmıştır. Bu anlaşmalardan Jersey ve Bermuda’yla imzalananlar her iki ülkenin iç onay Sorumlu Vergicilik 145