kata Sanshin, [kata αναπνοής], όχι γιατί ήταν αργός για να μάθει αλλά γιατί έτσι ήταν τότε ο παραδοσιακός τρόπος εκπαίδευσης. Κάθε κίνηση έπρεπε να αναλυθεί και να εκτελεστεί ξανά και ξανά μέχρι να γίνει τέλεια, όπως τέλεια είναι η λειτουργία της αναπνοής. Δεν ήταν τα διπλώματα που έκαναν master αυτούς τους μαχητές, αλλά η σκληρή τους εκπαίδευση.
Μετά από χρόνια σκληρής εξάσκησης οι Toyama και Kiyoda είχαν πειστεί πώς ο Onishi έπρεπε να προχωρήσει περισσότερο στις σπουδές του στις πολεμικές τέχνες αφού κοντά τους είχε ολοκ-ληρώσει την εκπαίδευσή του. O Onishi ακολούθησε τις συμβουλές τους και πράγματι πήγε σε άλλες χώρες να μελετήσει νέες τεχνικές και συστήματα. Στο Πεκίνο, το Χονγκ Κονγκ και την Ταιβάν διδάχτηκε κινέζικες πολεμικές τέχνες από τον master Koichi Kyo και μετέπειτα από τον master An Tenei.
Λίγο πριν πεθάνει ο Kanken Toyama του απένειμε το “Menkyo Kaiden» [χειρόγραφος πάπυρος] όπου αναγνωρίστηκε ως «Δίκαιος-Φρόνιμος» και με άριστη επίδοση. Επίσης, διορίστηκε Πρόεδρος της All Japan Karate-Do Association όπου διαδέχθηκε τον δάσκαλό του Toyama ως ο νέος ηγέτης.
To 1954 ίδρυσε το στυλ «Koei-Kan», που αποτελεί την αποκρυσ-τάλλωση της πολύχρονης και συστηματικής του εκπαίδευσης πάνω στις πολεμικές τέχνες. Το όνομα του στυλ προτάθηκε από τον ίδιο τον Toyama και η μετάφρασή του είναι, «Η Ευτυχία και η Ευημερία της Αίθουσας».
Το 1957 εισήγαγε τον προστατευτικό εξοπλισμό Bogu ως μέρος των αγώνων πλήρους επαφής. To Bogu αποτελείται από το κράνος με μάσκα προσώπου από ατσάλινο δίχτυ, τον προστάτη κορμού που καλύπτει το μπροστινό μέρος, από τον λαιμό μέχρι τη μέση και τα γάντια. Ο εξοπλισμός συμπληρώνεται από το προστατευτικό των γεννητικών οργάνων.