Ο δάσκαλος του Καράτε
Για να γίνει σήμερα κάποιος δάσκαλος του Καράτε, δεν απαιτείται μόνο η πολύ καλή γνώση της τέχνης, αλλά χρειά-ζονται κι άλλες ικανότητες που θα τον βοηθήσουν στη σωστή διαπαιδαγώγηση του χαρακτή-ρα των αθλητών/τριών του, οι οποίοι στην πορεία της ζωής τους θα πρέπει να εξελιχθούν σε άτομα χρήσιμα στον εαυτό τους και την κοινωνία. Για έναν δάσκαλο του Καράτε δεν είναι, και ούτε πρέπει να γίνει, μοναδικός του σκοπός το πώς οι μαθητές του θα μάθουν να χτυπούν πιο αποτελεσματικά. Φυσικά, κι αυτό είναι απαραί-τητο, ιδιαίτερα στην περίπτωση που κάποιος/α βρεθεί σε μία αναπόφευκτη συμπλοκή. Όμως, ποτέ δεν πρέπει αυτό ν’ αποτε-λέσει τον μοναδικό του σκοπό. Βασικός του σκοπός μέσα από τη διδασκαλία της τέχνης και την εκμάθηση των τεχνικών, θα πρέπει να είναι η διδαχή στις φιλοσοφικές αρχές του budo, όπως αυτές στη φιλοσοφία του KoeiKan.
Πρόκειται για φιλοσοφικές αρχές που χαρακτήριζαν και το Bushido** , τον άγραφο κώδικα τιμής των πολεμιστών Samu-rai*** . Άλλωστε, σε αυτή την δύσκολη εποχή που ζούμε, την εποχή της βίας, της αυξα-νόμενης εγκληματικότητας και της έντονης αμφισβήτησης, η κοινωνία μας δεν έχει ανάγκη από περισσότερους μαχητές, αλλά από ανθρώπους με τις αρχές του budo που δεν θα προκαλούν
αρνητικά συναισθήματα στην κοινωνία. Και οι αρχές αυτές είναι πανανθρώπινες αξίες που μένουν αναλλοίωτες διαχρονικά! Για να διδάξει όμως ένας δάσκαλος τις βασικές αρχές του budo****, θα πρέπει πρώτα ο ίδιος να τις έχει διδαχθεί από τον δάσκαλό του και να τις έχει κάνει τρόπο ζωής του.
Ο δάσκαλος του Καράτε, είναι ένα δημόσιο πρόσωπο, ιδιαίτερα στην επαρχία κι επομένως στόχος πολύπλευρης κριτικής. Αποτελεί το ζωντανό παράδειγμα για τους μαθητές του, τους οποίους κι επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό με την στάση του, την ομιλία του, την συμπεριφορά του, την προσωπικότητά του.
Έγραψε ο Richard Conarroe:
«Όταν κάποιος πρωτοέρχεται σ’ επαφή μαζί σου, παίρνει σε μικρό χρονικό διάστημα ένα μεγάλο όγκο πληροφοριών για σένα. Παρατηρεί την προσωπικότητά σου, ακούει αν η φωνή σου εκδηλώνει σιγουριά, νιώθει την θέρμη της χειραψίας σου».
Ο ρόλος του δασκάλου είναι πολύπλευρος και δύσκολος. Ο αποτελεσματικός όμως δάσκαλος χαρακτηρίζεται από την ικανότητά του να δημιουργεί πρώτα καλούς κι ευγενικούς χαρακτήρες και μετά ικανούς αθλητές. Κι αυτό να γίνεται σε άτομα διαφορετικών ηλικιών, επαγγελμάτων και προσωπικοτήτων. Σε άτομα διαφορετικά μεταξύ τους, μοναδικά. Δυστυχώς όμως, οι περισσότεροι αρχηγοί των διαφόρων στυλ Καράτε, τουλάχιστον, στη χώρα μας, θα έπρεπε να ήταν οι πρώτοι που θα εξέταζαν αν ένας αθλητής τους, υποψήφιος δάσκαλος, έχει, ή μπορεί ν’ αναπτύξει με την κατάλληλη υποστήριξη και καθοδήγηση, τα χαρακτηριστικά του σωστού και ικανού δασκάλου. Όμως, στην υπέρμετρη φιλοδοξία τους να έχουν υπό την επίβλεψη και καθοδήγησή τους πολλά dojo (σχολές), όπου με αυτό τον τρόπο θα μπορούν να επηρεάσουν πρόσωπα και καταστάσεις, κυρίως σ’ επίπεδο Ομοσπονδιών, ή για το υπέρμετρο «εγώ» τους, εμπιστεύονται ανθρώπους ανάξιους, εντελώς ακατάλληλους για τον τόσο σπουδαίο και ευαίσθητο ρόλο του δασκάλου, για το ρόλο του παιδαγωγού και του καθοδηγητή νέων ανθρώπων. Αλλά μήπως και οι γονείς δεν έχουν τις δικές τους ευθύνες; Άραγε, πόσοι από αυτούς εξετάζουν πρώτα τον χαρακτήρα και μετά την τεχνική κατάρτιση του δασκάλου που θ’ αναλάβει την διαπαιδαγώγηση και την πρακτική εκπαίδευση των παιδιών τους; Μάλλον ελάχιστοι!
Έγραψε ο Αθανάσιος Βόσσης:.
Αρθρο του Γιώργου Φάκου
Υπεύθυνου του Koei-Kan Karate στη Κύπρο
34