L il ia n a S a a d i
kl as a III B gi m na zj um
lu
Pamięć (prawie) abso
tna
W na s ze j s zko le j es t w i e l e o s ób z pa s ją . S ą te ż tac y, któ -
r ych co ś wyróżni a s p oś ró d i n n ych . K i mś ta ki m jest Kajetan
And rze j c zak .
Ka jetan to tego ro cz n y ma tu rzy s ta . U mi e jęt n o ś c ią, któ ra
go wyróżn i a, j e s t n i e z w y kł a pa mi ę ć, o któ re j m arzą inni
uczn i owi e . C o wi ę ce j, je s t to ce ch a w ro d zo n a i wcale jej
nie ć wi c zy! N a s zko l n ych ko r y ta rza ch s ł y s ze l i ś my nieraz
p ow tarzane prze z K a jeta n a c y ta t y z p ow i e ś ci Sienk ie w i-
cza czy ko n ce rtów ro ckow ych z n a n ych a r t y s tów. Do bra
pa m i ę ć o t wi e ra dro gę d o w i e l u za wod ów, K a jetan mó głby
( i c hc iałby ) zo stać prze wo dnik iem
tur y st yc z ny m lub dz iennikarzem
muzyc z ny m. J ak i jest jego mec haniz m
zapamięt y wania? Czy ta daną info r ma -
c ję k ilka razy i zapamiętuje na długo.
Ty lko pozazdro śc ić !
Klara Nowak
kl as a II A gi m na zj um
C za s u ci e k a
Często przed zajęciami dodatkowymi muszę odczekać całą lekcję,
tak zwane „okienko” w sali nr 6 i wykorzystać ten czas jakoś sen-
sownie. Kiedy tak czekam i nudzę się przez czterdzieści pięć minut
widzę, jak wiele osób nudzi się razem ze mną. Uznałam, że dobrze by
było napisać o tym artykuł.
Niby wszyscy się znamy i spędzamy razem czas, ale jednak patrząc
prawdzie w oczy, kilka minut nie wystarczy na obgadanie kilku tema-
tów. W momencie kiedy czekamy na kolejne lekcje, można razem
porozmawiać i poruszyć kilka ważnych spraw.
A propos krótkich przerw. Nie wszystkim może udaje się zjeść drugie
śniadanie, bo przerwa jest za krótka. Doskonale sprawdzają się np.:
sałatki owocowe. Dzisiaj, kiedy czekałam na zajęcia dziennikarskie,
usiadł obok mnie mój kolega z tej samej klasy. I już po kilku minutach
swobodnie ze sobą rozmawialiśmy. Zorientowałam się wtedy, że mimo
tego, iż znamy się już ponad półtora roku, to nie poznaliśmy wszystkich.
Wiemy, jak mają na imię, znamy nazwisko, wiek, a jednak nie znamy
siebie z charakteru i „naprawdę”. Warto by
było spędzić ten czas na poznaniu ludzi.
Kiedy już mowa o innych, to oczywi-
ście nie trzeba poznawać tylko swoich
rówieśników z klasy, ale równie z innych
klas. Może usiądzie obok ciebie ktoś, kto
spędzi z tobą resztę życia?
Uczeń nie ma łatwego życia. Czekając
na kolejne lekcje, warto by było wtedy
odpocząć i pomyśleć o czymś innym niż
tylko o szkole. Myślę, że w czasie całej
wolnej lekcji zdążymy zrobić coś waż-
nego, ciekawego, dla siebie, dla innych…
I dobrze wykorzystać czas, żeby on nie
uciekł nam między palcami.
k a j e c i k
17