Kajecik 3/2017 (37) | Page 9

    k a j e c i k         t e m a t n u m e r u    c i eka wost ka Miejsce wielu tajemnic Z pewnością nie każdy z Was wie o tym, że nasza szkoła, oprócz oczywistych i świetnie znanych nam miejsc, posiada również coś wyjątkowego, pewne wyjątkowe pomieszczenie. Mieści się ono u „samego szczytu” naszej szkoły. Dosłownie, bo aby tam wejść, poko- nać należy ponad 60 schodów. Niewielu śmiałków tego dokonało, głównie ze względu na wyczerpującą trasę, ale również na strach i niepewność, co się właściwie tam znajduje. 08 Śpiewaj i tańcz! Wars z tat y m u zyc z n e i  ta n e cz n e mi a ł y Ci ę przygotowa ć d o ś w i ętowa n i a . Wi ę c tańcz i   ś pi e waj – z  za a n ga żowa n i e m i  ra d o ś ci ą . Poczu j e s z, że J u bil e u s z to ta kże Twoje ś w i ęto. Wysta rc zy c h c i e ć , p od ob n o ta l e n t ma t u ta j mnie j s ze zn a c ze ni e . 09 Wdzi ę czn oś ć . Podziękuj nauczy- cielom za wszystko, co robią z myślą o tobie i o szkole. Za ich sumienną pracę. Podziękuj kolegom i koleżankom za to, że z Tobą są (nawet w tych najgorszych momentach), ale przede wszystkim podziękuj samemu Bogu. Za wstawiennictwo i opiekę, bez Bożej opatrzności nie byłoby ani Ciebie, ani tych ludzi, których tu spoty- kasz, ani tej szkoły, w której możesz się uczyć. 10 I tak dalej…! Oby tak dalej. W kolejnym Jubileuszu szkoły wezmą udział inni uczniowie. A może ci sami, tylko o kilka lat starsi? Pożyjemy, zobaczymy. Radosnego świętowania! Już spieszę z wyjaśnieniem. Tam właśnie, w miej- scu wielu tajemnic, jest ARCHIWUM. W ostatnim czasie miałam okazję udać się tam wraz z kilkoma osobami z zajęć dziennikarskich, na pewnego rodzaju wizyta- cję. Archiwum nie jest duże, wręcz maleńkie, lecz pełno tam rożnych albumów ze zdjęciami nawet sprzed 25 lat. Można tam zobaczyć wiele zapisków dotyczących wsze- lakich wydarzeń z życia szkoły. Zachwycające jest także to, jak skrupulatnie te kroniki są prowadzone. Mimo że spędziliśmy tam mnóstwo czasu, siedząc w papierach i zdjęciach, to wciąż mnóstwo jest kronik nieprzeczyta- nych, historii niepoznanych. Moim zdaniem to miejsce po prostu zachwyca, nie tylko historyków lub ludzi pasjonujących się tą szkołą, ale przyciągać może każdego z Was drodzy czytelnicy, uczniowie tej szkoły. Miejsca nieznane zawsze są drobną pokusą. Dla nas właśnie tym było to pomieszczenie. Czymś obcym, odległym i na swój sposób niesamowitym właśnie przez swoją nieosiągalność. Teraz to miejsce już znam. Ale nadal, spiesząc się na lekcje, w ogromnym popłochu przerzucając kartki zeszytu z materiałem na zbliżający się sprawdzian, znajduję chwilkę, by zatrzy- mać się, spojrzeć w górę. Przypominam wtedy sobie, jak wielką radość sprawiło mi poznanie nieznanego oraz jak wielką radość da mi to wspomnienie nawet za 10 lat. Autor: Agata Konca, II B gimnazjum   k a j e c i k  9