De nieuwe medisch faculteit
De vestiging van de achtste medische faculteit in Maastricht
heeft de interne geneeskunde in Maastricht fundamenteel
veranderd en beïnvloed. Daarbij zijn drie keuzes, deels politiek
en deels beleidsmatig, van beslissende invloed geweest voor
de ontwikkeling van de interne geneeskunde: de keuze voor
één ziekenhuis, voor onderwijsvernieuwing en voor thematisch
onderzoek.
Met de overheid was afgesproken dat Maastricht bij de vestiging
van de medische faculteit een nieuw universitair ziekenhuis
Het logo van het academisch ziekenhuis Maastricht boven de ingang van
het St. Annadal ziekenhuis in 1986.
kon bouwen. Deze nieuwbouw werd door bestuur en staf
intensief voorbereid. Van groot belang voor de ontwikkeling
van de academische geneeskunde en de interne geneeskunde
was de voorwaarde dat er in Maastricht uiteindelijk één
De overgang naar het academisch ziekenhuis ging overigens niet
ziekenhuis gebouwd mocht worden. Het azM werd daardoor
zonder slag of stoot. Er ontstond een langslepend conflict over de
in de positie gemanoeuvreerd van een veeleisende combinatie
afkoop van de praktijk van de vrijgevestigde specialisten. Tekenend
van academisch-, regionaal- en stadsziekenhuis. Binnen de
voor die situatie is de volgende anekdote. In de stafvergadering
universitaire ziekenhuizen in Nederland werd het azM gekenmerkt
van augustus 1968 kondigde de voorzitter van de medische staf
door de meest uitgesproken combinatie van tweede- en derde lijns
trots aan dat de staf met ‘de grootst mogelijk meerderheid’ had
medische zorg.
ingestemd met de academisering. Hij sloot toen af met “het licht
staat nu op groen”. Daarop werd door een minder academisch
Van even groot belang voor de ontwikkeling van de academische
gestemd staflid achter in de zaal geroepen: “Het licht staat niet op
geneeskunde en de interne geneeskunde in Maastricht waren de
groen, het licht staat nu op poen”. De kleur van het licht werd pas
bijzondere kenmerken van de medische faculteit. Maastricht koos
in 1982 in een moeizaam bevochten schikking vastgesteld.
op uitdrukkelijk verzoek van de overheid met de introductie van
het PGO, probleem gestuurd onderwijs, voor vernieuwing van het
Naast de financiële belangenbehartiging speelde echter vanaf
medisch onderwijs. De vernieuwing van het medisch onderwijs
het begin ook een competentiestrijd. Op een aantal klinische
werd een kenmerk van de Faculteit Geneeskunde en van de
afdelingen was het niet vanzelfsprekend dat een nieuw benoemde
daaraan verbonden klinische afdelingen.
hoogleraar hoofd van de afdeling zou worden. Voor de interne
afdeling zou dat zelfs duren tot 1984.
Naast de onderwijsvernieuwing koos de leiding van de faculteit
voor een thematische multidisciplinaire organisatie van het
Op 1 januari 1986 ging het St. Annadal ziekenhuis formeel over in
wetenschappelijk onderzoek.
het academisch ziekenhuis Maastricht. In de aanloop daarnaartoe
waren het ziekenhuis en de staf zoveel mogelijk aan de nieuwe
Onderzoek werd niet gekoppeld aan disciplines als de interne
academische taken aangepast. Binnen het St. Annadal ziekenhuis
geneeskunde maar aan thema’s waarin de basale en klinische
waren een intensive care, een dialyseafdeling en moderne
vakken intensief samenwerken. Voor de organisatie van het
laboratorium- en radiologie afdelingen gebouwd.
thematische onderzoek werden onderzoeksinstituten ingesteld.
Ook deze keuze was bepalend voor het wetenschappelijk
In het ziekenhuis werden niertransplantaties en hartoperaties
onderzoek van de interne kliniek. Toen het academisch ziekenhuis
verricht. De staf was in 1985 toegenomen tot 153 specialisten en
Maastricht in maart 1991 verhuisde naar de nieuwbouw in
assistenten, en bij 17 van de 27 afdelingen stond een hoogleraar
Randwijck was de basis van de universitaire geneeskunde met
aan het hoofd.
kenmerkende lijnen voor de kliniek, het onderwijs en het onderzoek
gelegd.
27
| Daisy Cornelissen | Freek Cox | Paulien Creemers | Francy Crijns | Karin Crombach | Marian Curfs | Inge Custers | John Dackus | John Dackus | Lianne Daemen | Marleen Daenen |