S ZKOŁA 55 I SZKOŁA 114
Przy ul. Piotra Skargi 20/22 na Targówku w wyżej wymienionym czasie otworzona została
szkoła i naznaczona numerem 55 z filiami na Julianówce (obecnie Tykocińska), na Utracie
przy ul. Wszeborskiej i na Targówku Fabrycznym przy ul. Józefowskiej. Wszystkie klasy
mieściły się w domach prywatnych, a dzieci było od 20 do 45 w poszczególnych klasach.
Pierwszym kierownikiem tej szkoły był kolega Dargiel Wacław. Od 1919 r. kol. Sitniewski
Zygmunt był następnym kier. szkoły 55.
Jesienią w roku 1920 otworzona została druga szkoła popołudniowa żeńska, jako szkoła 114.
Mieściła się ona w tych samych izbach i korzystała z tych samych pomocy naukowych.
Administrował obie szkoły kier. Sitniewski, zaś kierownikiem szkoły 114 była koleżanka,
której nazwiska nie pamiętam. W dwa lata później objęła kierownictwo szkoły 114 bardzo
energiczna p. Sadowska, a jako trzecia zmiana tegoż kierownictwa była p. Puciata, osoba
pełna energii typu wojskowego.
W szkole 55 rannej po roku 1919 miejsce kierownika Dargiela zajął kol. Sitniewski, który do
roku 1930 nie mniej niż jego poprzednik wkładał dużo starań dla dobra swej szkoły. W tym to
roku zapobiegliwa p. Puciata ufundowała z Komitetu Rodzicielskiego swojej szkoły
bibliotekę nazywając ją "Biblioteką im. Jana Czystowskiego" , który był wówczas naszym
inspektorem i zaczęła w Inspektoracie Szkolnym robić starania o przeniesienie szkoły 114 na
ranną zmianę, co w wyniku doprowadziło do skomasowania obu szkół pod kierownictwem p.
Puciatej. Starania o poprawę warunków pracy dla dzieci i nauczycieli z popołudniowej
zmiany w założeniu swym były słuszne lecz kierownikiem skomasowanej szkoły powinien
zostać kol. Sitniewski, młodszy wiekiem lecz starszy stażem pracy, ludowiec, kolega szkolny
i przyjaciel Cz. Styczelsa obecnego marszałka sejmu, wzór obowiązkowości i pracowitości.
Tego zdania była cała Rada Pedagogiczna. Niestety nie miał poparcia w sferach
miarodajnych, to jest "pułkownikowskich" i dorobek swej pracy musiał przekazać i odejść od
dzieci Targówka. Czynił to ze ściśniętym sercem, bo spotkała go niczym nie uzasadniona
krzywda od władz szkolnych. Tak więc od 1930 roku przy ul. Piotra Skargi została już tylko
jedna szkoła 114 złożona z dzieci i nauczycieli dwóch szkół.
P IERWSZY BUDYNEK SZKOŁY
Budynek, w którym mieściła się szkoła był jedynym murowanym jednopiętrowym obiektem i
musiał być wybudowany po 1912 r. gdyż do tego roku Targówek znajdował się w zasięgu
"rejonu fortecznego", w którym istniał zakaz budowania murowanych domków. Właścicielką
tego domku była żyjąca jeszcze obywatelka Targówka p. Paradowska. W pierwszym roku I
wojny światowej sprzedała swoją kamieniczkę Żydowi p. S. który swoje kapitały umieszczał
w nieruchomościach, a ten z kolei wynajął budynek Radzie Głównej Opiekuńczej na szkołę.
Od 1 października 1917 r. wszystkie szkoły warszawskie przeszły pod Zarząd Miejski, który
się ukonstytuował jako pierwszy gospodarz Warszawy. Powstało również i Kuratorium
Szkolne. Tak więc od strony administracyjnej szkoły podlegały teraz pierwszemu, a od strony
pedagogiczno – dydaktycznej – drugiemu.
6