22 ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ Η ΑΡΑΒΟ-ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΔΙΑΜΑΧΗ
Επηρεασμένες από τα παραδείγματα της Αιγύπτου πρώτα και της Ιορδανίας μετά , και άλλες Αραβικές χώρες άρχισαν να συνάπτουν σχέσεις με το Ισραήλ . Το επόμενο κράτος ήταν η Μαυριτανία , που έγινε το τρίτο κράτος που απέκτησε επίσημες διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ , παρ΄ όλο που διεκόπησαν όταν άλλαξε η κυβέρνηση . Άλλες χώρες όπως το Μαρόκο , το Ομάν , το Κατάρ και η Τυνησία σταμάτησαν λίγο πριν την πλήρη αναγνώριση , αλλά -προσωρινά τουλάχιστον- επεδίωξαν πολιτικούς ή οικονομικούς δεσμούς . Επιπλέον , κάποιες άλλες Αραβικές χώρες , που στην πλειονότητά τους -τουλάχιστον μέχρι τώρα- προτιμούν να λειτουργούν κρυφά , έχουν αναπτύξει σημεία επαφής με το Ισραήλ . Τα τελευταία χρόνια , αυτές οι επαφές έχουν πάρει πολλές μορφές , ωθούμενες από τις κοινές ανησυχίες για τις φιλοδοξίες του Ιράν , σπάνια όμως βλέπουν το φως της δημοσιότητας .
Μία ακόμη ευκαιρία ειρήνης απορρίφθηκε από από τους Παλαιστίνιους το 2000-2001 το 2000-2001
Το 1999 , όταν έγινε πρωθυπουργός ο Εχούντ Μπαράκ , ανακοίνωσε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα . Ο κέντρο-αριστερός ηγέτης είπε ότι θα επιχειρούσε να φέρει ένα ιστορικό τέλος στη διαμάχη με τους Παλαιστίνιους μέσα σε 13 μήνες , συνεχίζοντας το έργο των προκατόχων του και επενδύοντας στη συγκυρία της διάσκεψης της Μαδρίτης του 1991 , όπου -για πρώτη φορά μετά το Καμπ Ντέιβιντ- έγιναν συνομιλίες ειρήνης , όπως επίσης και στις συμφωνίες του 1993 στο Όσλο , όπου καθιερώθηκε μία Διακήρυξη Αρχών μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων . Όπως αποδείχθηκε , προχώρησε περισσότερο απ΄ ό , τι οποιοσδήποτε που επιθυμούσε ειρηνικό συμβιβασμό στο Ισραήλ θα μπορούσε να φανταστεί .
Με την έμπρακτη υποστήριξη του Κλίντον , ο Μπαράκ πίεσε όσο περισσότερο και όσο πιο γρήγορα μπορούσε και μ΄ αυτό τον τρόπο έθεσε νέες βάσεις ακόμη και σε απείρως ευαίσθητα θέματα