ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟΥΣ 17
την Ισραηλο-Ιορδανική συμφωνία ανακωχής , βεβήλωσε 56 εβραϊκές συναγωγές στον Εβραϊκό τομέα της παλιάς πόλης της Ιερουσαλήμ και ο κόσμος παρέμεινε σιωπηλός . Αλλά οι προτάσεις του Ισραήλ απορρίφθηκαν . Μία καταφανής απάντηση ήλθε από το Χαρτούμ , την πρωτεύουσα του Σουδάν , όπου οι Άραβες ηγέτες συγκεντρώθηκαν για να εκδώσουν , την 1η Σεπτεμβρίου του 1967 , το ψήφισμα που δήλωνε τα τρία όχι : « Όχι στην ειρήνη , όχι στην αναγνώριση , όχι στις διαπραγματεύσεις » με το Ισραήλ .
Τον Νοέμβριο του 1967 το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε το το Ψήφισμα 242 242
Στο ψήφισμα αυτό , στο οποίο συχνά αναφέρονται οι συζητήσεις για την Αραβο-Ισραηλινή διαμάχη σαν το πλαίσιο για την επίλυσή της , συχνά δεν αναφέρονται με ακρίβεια . Το ψήφισμα τονίζει « το απαράδεκτο της απόκτησης εδαφών με πόλεμο και την ανάγκη εργασίας για μία δίκαιη και μόνιμη ειρήνη στην οποία κάθε χώρα [ με έμφαση στο κάθε ] μπορεί να ζήσει με ασφάλεια ».
Επιπλέον , απαιτεί την « απόσυρση των Ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων από εδάφη που καταλήφθηκαν στην πρόσφατη σύγκρουση », αλλά σκόπιμα παραλείπει το άρθρο « τα » πριν την λέξη « εδάφη ». Ο Αμερικανός Πρέσβης στα Ηνωμένα Έθνη , Arthur Goldberg , σημείωσε ότι αυτό ήταν σκόπιμο , έτσι ώστε οποιαδήποτε τελική συμφωνία να επιτρέπει απροσδιόριστες ρυθμίσεις συνόρων , που να λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες ασφάλειας του Ισραήλ . Για παράδειγμα , πριν από τον πόλεμο των Έξι Ημερών , το Ισραήλ στο στενότερο σημείο του , βόρεια του Τελ Αβίβ , είχε πλάτος 9 μιλίων .
Το ψήφισμα περιλαμβάνει επίσης επίκληση για « τερματισμό όλων των αξιώσεων ή των πολεμικών πρακτικών , καθώς και σεβασμό και αναγνώριση στην κυριαρχία , εδαφική ακεραιότητα και πολιτική ανεξαρτησία όλων των κρατών της περιοχής , και του δικαιώματος να ζήσουν ειρηνικά σε ασφαλή και αναγνωρισμένα σύνορα , χωρίς απειλές βίας ».