10 ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ Η ΑΡΑΒΟ-ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΔΙΑΜΑΧΗ
αντιπαλότητα ούτε να φθαρεί από την επιτυχία . Φέρει την ασπίδα της δημοκρατίας και το ξίφος της ελευθερίας ».
Η διακήρυξη της ίδρυσης του κράτους του Ισραήλ περιλαμβάνει αυτές τις λέξεις για την ειρήνη :
« Τείνουμε το χέρι μας σε όλα τα γειτονικά κράτη και τους λαούς τους σε μία προσφορά ειρήνης και καλής γειτονίας , σε μία πρόσκληση δημιουργίας δεσμών συνεργασίας και αμοιβαίας βοήθειας με το κράτος των Εβραίων που εγκαταστάθηκαν στο έδαφός τους για το καλό όλων ».
Είναι τραγικό ότι αυτή η προσφορά , όπως και οι άλλες που έγιναν από τους Εβραίους ηγέτες πριν από την ίδρυση του κράτους , αγνοήθηκαν .
Στις 15 Μαΐου 1948 , , οι στρατοί της Αιγύπτου , του , Ιράκ , , της Ιορδανίας , του , Λιβάνου και της Συρίας
επιτέθηκαν στο στο νεο-ιδρυθέν εβραϊκό εβραϊκό κράτος κράτος , , επιδιώκοντας την καταστροφή την καταστροφή του του
Κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου που ξεκίνησαν τα Αραβικά έθνη , όπως σ΄ όλους τους πολέμους , επηρεάστηκαν πολίτες . Ακόμη και σήμερα συνεχίζεται η διαμάχη περί του αν οι ντόπιοι Άραβες που έφυγαν από το Ισραήλ , έφυγαν γιατί αυτό τους συνέστησαν οι Άραβες ηγέτες , ή αν έφυγαν απειλούμενοι από τους Άραβες ηγέτες , πόσοι έφυγαν από το φόβο του πολέμου , ή πόσοι υποχρεώθηκαν από τις Ισραηλινές δυνάμεις να φύγουν . Είναι σημαντικό ότι εκατοντάδες χιλιάδες Άραβες παρέμειναν στο Ισραήλ και πολιτογραφήθηκαν .
Αλλά δεν πρέπει να παραβλέψουμε το κεντρικό σημείο : οι Αραβικές χώρες ξεκίνησαν αυτόν τον πόλεμο με στόχο να εξοντώσουν τους 650.000 Εβραίους στο νέο κράτος του Ισραήλ , και για αυτό το λόγο αρνήθηκαν το σχέδιο των Ηνωμένων Εθνών για τη δημιουργία του Αραβικού και του Εβραϊκού κράτους .