Geopolitics Magazine September - October 2016 | Page 32

Αποτέλεσμα ; Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Βουλγαρίας , αφού πρώτα ζήτησε αναβολή της Συνόδου , η οποία δεν έγινε δεκτή από το Φανάρι , αποφάσισε ότι « η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν θα συμμετάσχει στην Πανορθόδοξη Σύνοδο για λόγους που έχουν ήδη ανακοινωθεί .»
Το Τόξο της Κωνσταντινούπολης ,
Οικουμενικό Πατριαρχείο : H κεφαλή των κεφαλών , η εκκλησία της Nova Roma , η πρώτη στην τάξη , μετά το σχίσμα , μεταξύ των παλαιών πατριαρχικών θρόνων . Η Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης άκμασε κατά τους πρωτοβυζαντινούς και μεσοβυζαντινούς χρόνους , φιλοξένησε και οργάνωσε μεγάλες Οικουμενικές Συνόδους , πέρασε από τα δύσκολα χρόνια της Τουρκοκρατίας . Έχει κατηγορηθεί για αμφιλεγόμενη στάση σε εκείνη τη μαύρη περίοδο , ενώ σήμερα δεσμευμένη καθώς είναι , ακόμα , από το Τούρκικο σαρίκι , δέχεται την κριτική της ισχυρής , σήμερα , ρωσικής ορθοδοξίας , ότι δεν μπορεί να προστατέψει επαρκώς τα συμφέροντα της ορθοδοξίας έναντι της Δύσης και του Ισλάμ . Τα σημερινά προβλήματα που έχει το Πατριαρχείο με τα υπόλοιπα και δη με αυτά της Αντιοχείας και αυτό της Ρωσίας , τα είδαμε σε αυτό αλλά και τα προηγούμενα δύο μέρα , παρακάτω θα δούμε και τη σχέση που έχει με τους συμμάχους του αλλά τους ουδέτερους της υπόθεσης .
Στον αιώνα που πέρασε ήταν ο Οικουμενικός Θρόνος που άρχισε τις διαδικασίες για μια Πανορθόδοξη σύνοδο , μέσω δύο εγκυκλίων που απέστειλε ο Πατριάρχης Ιωακείμ ο Γ΄ στις εθνικές εκκλησίες , αλλά το όραμα αυτό διέκοψε ο Ά Παγκόσμιος Πόλεμος . Έπειτα το 1923 και το 1930 έγιναν δύο σύνοδοι , μία στην Κωνσταντινούπολη και μία στο Άγιο όρος προκειμένου να συζητηθούν τα προπαρασκευαστικά ! Έπειτα έγιναν κάποια βήματα ακόμα με ρυθμούς χελώνας την δεκαετία του ’ 60 και του ’ 70 και φθάσαμε στο σήμερα .
Παράλληλα το Οικουμενικό Πατριαρχείο , ήδη από την εποχή του Αθηναγόρα ( τον οποίο διάφορες θεωρίες « συνομωσίας » τον ονομάζουν άμεσο συνεργάτη των Αμερικάνων και αντίπαλο δέος του Ρώσου Πατριάρχη !), ηγήθηκε στο διάλογο με τη δυτική εκκλησία κατά τις ίδιες δεκαετίες με αρχή το 1964 , αλλά και του ευρύτερου διαθρησκευτικού διαλόγου καθώς και στη συζήτηση με τις άλλες χριστιανικές ομολογίες . Για αυτές τις κινήσεις κατηγορήθηκε τόσο από τους συντηρητικούς ορθόδοξους κύκλους που θεωρούν « σημάδια των εσχάτων » τέτοιες ενέργειες , όσο και από πολιτικούς κύκλους εχθρικά προσκείμενους προς την Δύση . Υποστηρικτές της στάσης του Πατριαρχείου έχουν κατά καιρούς εκφράσει την άποψη ότι η Μόσχα επιθυμεί να αναλάβει τα ηνία της Οικουμενικής Ορθοδοξίας και ότι η Ρωσική εκκλ . Ηγεσία χρησιμοποιεί πολλές φορές την τακτική του δούρειου ίππου καθώς στέλνει μαζικά Ρώσους μοναχούς και ιερωμένους ώστε να επανδρώσουν μονές και προσκυνήματα , τα οποία έχουν ερημώσει . Αλήθεια η ψέματα , η ιστορία θα δείξει …
Αποτέλεσμα :
Το προαναφερθέν κλίμα , τα προβλήματα που περιγράψαμε , το πρόβλημα του Daesh , η γενικότερη πολιτική κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής και οι διάφορες προκαταλήψεις οδήγησαν στην αποτυχία ενότητας της Μεγάλης Συνόδου . Από την άλλη μεριά το Πατριαρχείο της πρώην Βασιλεύουσας , βγήκε χαμένο ; Και ναι και όχι .
Βγήκε χαμένο αφού δεν κατάφερε τελικά να κρατήσει , ουσιαστικά , τη θέση της ισχυρής ηγεσίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας .
Geopolitics . com . gr all rights reserved 2016 Page 30