Geopolitics Magazine September - October 2016 | Page 18

Γράφει η Πωλίνα Β . Ανύφτου ( LLB , LLM , MBA ) Νομικός , Διεθνολόγος
Το τέχνασμα του Κυπριακού Ζητήματος Γένεσις και περιφερειακή τοποθέτηση
Όταν ο Mackinder προέτρεπε τους γεωγράφους και τους ιστορικούς να αντιληφθούν τη συνέχεια και τη συνέπεια της γεωγραφίας και της ιστορίας με την πολιτική είχε κατά νου την περιοχή που ξεκινά από τα Puztas της Ουγγαρίας μέχρι την μακρινή Μαντζουρία . Κατά τον Αγγλοσάξονα πατέρα της γεωπολιτικής η Γη είναι ένα κλειστό σύστημα όπου έχει χαρτογραφηθεί αιώνες τώρα και το κλειδί αυτού του συστήματος είναι η εν διασταλτική έννοια της Ευρασίας ή ως μετέπειτα κατοχυρώθηκε από τον Καθηγητή Κιτσίκη ο Ενδιάμεσος Χώρος που εκτείνεται βάσει της πολυπολιτισμικότητα , των διάφορων εθνοτικών ομάδων , των συνοριακών διενέξεων και του αμφίβολου συνοριακού δικαίου . Η Μέση Ανατολή , τα Βαλκάνια και η Ευρασία δεν μπορούν να διαχωριστούν ως προς τις εγγύτητα των πολιτικών και γεωγραφικών θεμάτων που παρουσιάζουν αλλά ούτε και να αποχωριστούν την επιμέρους ανάλυση ως μέρος της γενικευμένης ανάλυσης που οφείλεται .
Το Κυπριακό ζήτημα δεν αποτελεί εξαίρεση στην όλη ιστορία . Η Κύπρος καίτοι γεωγραφικά ανήκει στην Μέση Ανατολή λόγω της πληθυσμιακής σύστασης ανέκαθεν ακολουθούσε την πορεία των ζητημάτων των Βαλκανίων . Δεν είναι δε τυχαίο που επί Αγγλοκρατίας τα μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου αιτούντο εαυτούς Βαλκάνιους και διεκδικούσαν την Ελληνική τους ταυτότητα έναντι του κατακτητή και των άλλων σοσιαλιστικών κομμάτων / ομάδων της περιοχής . Ούτως ή άλλως το Κυπριακό Ζήτημα δεν βρίσκει την αρχική του υπόσταση στην εισβολή της Τουρκίας το 1974 , η απαρχή εδράζεται στην έναρξη του αγώνα της ΕΟΚΑ το 1955 . Το αίτημα του αγώνα για « Ένωση » με την Ελλάδα φανέρωνε την ιστορική διαδρομή που ακολουθούσαν οι πολιτικές ανακατατάξεις στο νησί , την ιστορική πεποίθηση που δημιουργείτο στο νησί αλλά και τις μετέπειτα πολιτικές προσδοκίες όχι απαραίτητα για το εφικτό της Ένωσης , αλλά για τη δυναμική της ένταξης του Κυπριακού , της αποικιοκρατίας , της ασυμφωνίας των κοινοτήτων στο νησί στα υπόλοιπα Βαλκανικά ζητήματα . Άλλωστε αν το 1955 με τον αγώνα της ΕΟΚΑ μακρά χειρί εμπλεκόταν η Ελλάδα μια Βαλκανική χώρα στο Κυπριακό , το μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου και πρώτη προσπάθεια κατάλυσης του πολιτεύματος Τουρκοκυπριακό πραξικόπημα της Τυλληρίας το 1963-1964 ενέπλεξε ενεργά και την Τουρκία μια άλλη Βαλκανική δύναμη στα του Κυπριακού .
Μακροχρόνια το Κυπριακό ακολουθούσε την πορεία των ζητημάτων στα Βαλκάνια . Τόσο ο Αραβικός Σύνδεσμος όσο και η άμεσα ενδιαφερόμενη Τουρκία έβλεπαν την Κύπρο και την ύπαρξη Τουρκόφωνου Μουσουλμανικού πληθυσμού ως μέρος του Ισλαμικού τόξου που ξεκινά από τη Βοσνία και φτάνει στη Μέση Ανατολή . Η μη ένταξη του Κυπριακού στα θέματα και στην επιρροή των ζητημάτων της Μ . Ανατολής ήταν μια πάγια προσπάθεια της Αγγλικής διακυβέρνησης του νησιού και της Αγγλικής διπλωματίας για καλύτερο έλεγχο της δημογραφικής εξέλιξης της νήσου , της Ελλάδος και της Τουρκίας . Άλλωστε η κουλτούρα , η πολιτική γένεσις , η ανθρωπογεωγραφία και ο κοινωνικός προσανατολισμός του νησιού ήτο φύσει θέσει κοντά στην Βαλκανική .
Geopolitics . com . gr all rights reserved 2016 Page 16