Geopolitics Magazine November - December 2015 | Page 58
Γράφει ο Θ. Πιτικάρης ΒΑΒ,ΒSc, MSc
Οικονομικός Αναλυτής
Υποψήφιος Διδάκτωρ Μακροοικονομικής Στρατηγικής
Ελληνισμός και Παγκοσμιοποίηση
“Η ελαφρά δεσποτεία «despotisme doux» που θα ξεχωρίζει ως κηδεμονική χείρα πάνω στους
ανθρώπους , εξασφαλίζει για τον εαυτό της και μόνο την απόλαυση να ορίζει την τύχη των πολιτών.
Είναι απόλυτη, λεπτομερής, τακτική, προνοητική, και ήπια. Μοιάζει με την πατρική εξουσία ως αυτή να
είχε στόχο να προετοιμάσει τα αγόρια να γίνουν άνδρες, αλλά επιδιώκει το αντίθετο να τους κρατά
διαρκώς σε διαρκή παιδική ηλικία. Της αρέσει που οι άνθρωποι χαίρονται, υπό την προϋπόθεση να μην
σκέφτονται τίποτα, αλλά πανηγυρίζουν. Εργάζεται πρόθυμα για την ευτυχία τους, αλλά θέλει να είναι ο
αποκλειστικός αντιπρόσωπος και ο μόνος κριτής τους. Προβλέπει για την ασφάλειά τους, προβλέπει και
εξασφαλίζει τις ανάγκες τους, διευκολύνει τις απολαύσεις τους, την δουλεία και την εργασία που θα
κάνουν, κατευθύνει τη βιομηχανίες και την παραγωγής, ρυθμίζει τα κτήματά τους, χωρίζει τις
κληρονομιές!”
Alexis de Tocqueville
Σήμερα πολλοί μιλάνε για την παγκοσμιοποίηση, για την ανάγκη (casus fortuitus )μιας παγκόσμιας
διακυβέρνησης η οποία θα διαχειρίζεται μεγάλα παγκόσμια ζητήματα, όπως την καταστροφή του
περιβάλλοντος, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, την ανακούφιση των προσφύγων και τον τερματισμό
των εμφυλίων και των θρησκευτικών πόλεμων που προκαλούν καταστροφή στη Μέση Ανατολή και στην
Αφρική και βεβαίως όπου αλλού μας μέλλει να δούμε τέτοια φρικτά γεγονότα.
Όμως, γεννάται το μεγάλο ερώτημα τι θα
είναι αυτή η παγκόσμια κυβέρνηση; Θα
είναι δημοκρατική ; Θα είναι μια ομάδα
που θα διορίζεται από τις φυλές και τα
έθνη; Και αν ναι, ποια δημοκρατική
νομιμοποίηση (ποιο Imperium ) θα έχουν
όταν συναντάμε στο παγκόσμιο χάρτη
ισχυρές και απόλυτες μοναρχίες στην
Ανατολή και μονοπρόσωπες δικτατορίες
στην Αφρική και της κατ' όνομα μόνο
δημοκρατίες, αλλά στην πραγματικότητα
συγκεντρωτικές απολυτές εξουσίες σε
Κίνα και Βόρεια Κορέα; Η στρατηγική της
Δύσης "Spread democracy to the East"
φαίνεται να έχει αποτύχει. Ένα
στρατήγημα που βέβαια υπερβαίνει τις
δημοκρατικές ανησυχίες όλων εμάς των
δυτικών.
Ούτε η πολιτική γενναιοδωρία των νεοσυντηρητ