Geopolitics.com.gr
Η προτίμηση του , επίσης, στο «ασθενές φύλο» έχει
καταγραφεί σε ανύποπτες στιγμές όπως σε μια
διαμαρτυρία των Pussy Riots (Rock-Punk
συγκρότημα από γυναίκες) που εμφανίστηκαν
ημίγυμνες και καταγράφηκε στην κάμερα ,
αυθόρμητη γκριμάτσα επιδοκιμασίας στο πρόσωπο
του για το αισθητικό θέαμα. Επίσης σήμερα φέρεται
να έχει συνάψει σχέσεις με νεαρότερη σύντροφο
που στάθηκε πιθανώς και η αιτία του πρόσφατου
διαζυγίου του. Παρόλα αυτά προτιμά ο ίδιος να μην
προβάλει πολύ την ιδιαίτερη προσωπική του ζωή. Η
κορωνίδα της δημοσιότητας του ως προσωπικότητα
14. Putin reacts in front of Pussy Riot
ήρθε με εντυπωσιακό τρόπο το 2008 και αφού
επιλέχθηκε από τους TIMES ως προσωπικότητα της
χρονιάς.
Ως πολιτικός ηγέτης της χώρας του, μέσα από τις πράξεις για την οικονομική ανάπτυξη της Ρωσίας,
επιχείρησε και κατάφερε την μείωση της ισχύος των ολιγαρχιών και καρτέλ εντός της χώρας ενώ
παράλληλα ο ίδιος εφήρμοσε μια πολιτική που θύμισε τους χώρους της KGB, υποχρεώνοντας τους
απείθαρχους σε δημόσια συγνώμη και άτυπη «εξορία». Χαρακτηριστικό των παραπάνω είναι βίντεο που
υπάρχει στο διαδίκτυο από το Russia Today, όπου και απεικονίζει τον Ρώσο πρόεδρο να υποχρεώνει
μεγιστάνα (Oleg Deripaska)66 να υπογράψει σύμβαση που θα κρατήσει ανοιχτό εργοστάσιο για να μην
χαθούν θέσεις εργασίας, όπου μάλιστα στο τέλος ζητά και το στυλό του πίσω καθώς ο δεύτερος το
έβαλε στην τσέπη του.67
Όμως μια τέτοια επιβολή και εξουσία από τον πρόεδρο Putin είναι αναμενόμενο να έχει αντιδράσεις μέσα
από τα ΜΜΕ της χώρας , που ήταν και όργανα επιβολής ατζέντας από αρκετούς μεγιστάνες. Η αντίδραση
του ήταν η προσάρτηση τους κυρίως στον κρατικό κορμό της Ρωσίας. Μάλιστα στην αρχική αντίδραση
των Δυτικών μέσων και άλλων πολιτικών παραγόντων εκτός συνόρων, η απάντηση του Putin είχε δώσει
σημεία αντιμετώπισης του προς αυτά, στις 31-12-1999 με μια δημόσια δήλωση.
«Ακόμα και αν είναι εφικτό, η Ρωσία ποτέ δεν θα γινόταν μια εκδοχή των ΗΠΑ και της Μεγάλης
Βρετανίας. Για τους Ρώσους ένα ισχυρό κράτος (σ.σ. δημόσιος τομέας) δεν είναι μια ανωμαλία που
πρέπει να απαλλαγούν. Ισχύει το αντίθετο , καθώς το θεωρούν εγγυήτρια δύναμη της τάξης με
πρωτοβουλίες και ως βασικό μοχλό για την όποια αλλαγή»
Η παραπάνω φράση ήταν και αυτή που ευθύνεται για το μπέρδεμα τότε, πολλών αναλυτών, που
θεώρησαν ότι είδαν ένα ακόμα ηγέτη προερχόμενο από το κομμουνιστικό παρασκήνιο που θα συνέχιζε
την πολι