Στην Πίνδο, στο Χάνι Δελβινάκι και στο Καλπάκι, υπό καταρρακτώδη βροχή με αστραπόβροντα, τα
επιτηρητικά φυλάκια της ΕλληνοΑλβανικής μεθορίου, δέχονταν επίθεση από Ιταλικά τμήματα, πριν καν
εκπνεύσει το τελεσίγραφο.
Ώρα 6η πρωινή της 28ης, ημέρα Δευτέρα, στην φθινοπωρινή ψύχρα, οι σειρήνες καλημέριζαν το Έθνος
των Ελλήνων και πάνω στον ποταμό Καλαμά η πολεμική μηχανή του Άξονα, καλημέριζε τα τμήματα
προκάλυψης με κανονιές. Μέσα σε ένα ντελίριο ενθουσιασμού και εθνικής ομοψυχίας, που διαδεχόταν ο
πολύμηνος εκνευρισμός της αναμονής για τον επερχόμενο εισβολέα, οι Έλληνες φεύγουν για το
μέτωπο, φορώντας την τιμημένη στολή του στρατιώτη, του ναύτη και του αεροπόρου.
Αστραπιαία σχεδόν, τους ακολουθούν οι Έλληνες του εξωτερικού, στην Κωνσταντινούπολη, στην
Αίγυπτο, στην Κύπρο, που παρουσιάζονται στις πρεσβείες ζητώντας φύλλο κατατάξεως. Το πρώτο
ανακοινωθέν του Γενικού Στρατηγείου, που αναμεταδίδεται από το ραδιοφωνικό σταθμό Αθηνών,
δηλώνει λακωνικά το δεδομένο του πολέμου και καταγράφεται στην Ιστορία:
«Αἱ Ἰταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν ἀπό τῆς 5:30 πρωινῆς τῆς σήμερον τά ἡμέτερα τμήματα
προκαλύψεως τῆς ἑλληνοαλβανικῆς μεθορίου. Αἱ ἡμέτεραι δυνάμεις ἀμύνονται του πατρίου ἐδάφους».
Ακόλουθοι της ιστορίας αιώνων, οι Έλληνες εκείνης της γενιάς, υποδέχονται για άλλη μια φορά τον
Χάροντα και τον γλεντούν σε μαρμαρένια αλώνια. Με αλλόκοτο κέφι, ενάντια σε κάθε λογική,
διατρανώνουν την μοναδικότητα της φυλής, που αντιμετωπίζει τον πόλεμο σαν γλέντι και την κακουχία,
ως απαραίτητη διαδικασία εξαγνισμού και εξιλέωσης στο προγονικό κέλευσμα του «ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ».
Με το χαμόγελο στα χείλη, πάν οι φαντάροι μας μπροστά, κοιτώντας την φωτιά του θανάτου κατάματα.
Το σχέδιο σύμπτυξης λειτούργησε αποτελεσματικά. Η αμυντική γραμμή του θεάτρου επιχειρήσεων
εκτεινόταν σε 240 χιλιόμετρα ορεινού εδάφους, κατά μήκος της οροσειράς της Πίνδου. Επάνω της,
σκαλωμένες οι λιγοστές ελληνικές λόγχες με ασυγκρίτως κατώτερα οπλικά συστήματα, δύναμη λίγων
μεραρχιών, αντιμετώπιζε δύο υπερσύγχρονα εξοπλισμένα σώματα στρατού. Η διαταγή και ευχή ήτανε
μία: «άμυνα μέχρις εσχάτων».
Κι όμως.
Geopolitics.com.gr all rights reserved 2016
Page 59