Γράφει η Πωλίνα Β. Ανύφτου (LLB,LLM,MBA)
Νομικός, Διεθνολόγος
Falklands war - Μια διπλωματική παρεξήγηση στον Ν. Ατλαντικό
Political miscalculation είναι μια έννοια που πολέμησε την αίσθηση του χρόνου, τη
φειδώ της φιλοσοφίας, την αχρωμία της διπλωματίας και βρήκε την έδρα της στην πολιτική
πραγματικότητα που δεν μπορεί να γίνει επιδέξια και οξυδερκής αν δεν την χρησιμοποιήσει. Τι είναι
λοιπόν η έννοια του Political miscalculation που οδήγησε στον πρώτο πόλεμο μεταξύ του Νοτίου και
Βορείου Ημισφαιρίου το 1982; Είναι η έννοια εκείνη που μέσα της εμπερικλείει την δήλωση του
διαισθάνομαι την πολιτική εξέλιξη μιας κατάστασης που δεν υφίσταται ακόμη και προσμετρώ τη
δυναμική του αντιπάλου μου τόσο στο πεδίο της μάχης όσο και της διαπραγμάτευσης τόσο με τον
αντίπαλο μου όσο και με τη διεθνή κοινότητα.
Falklands war είναι η περίπτωση εκείνη όπου μέχρι και σήμερα πολλοί στρατηγικοί αναλυτές
διερωτώνται γιατί συνέβη και ποια ήταν η ουσία
της στρατηγικά, μιας και η πολεμική διένεξη
μεταξύ Αργεντινής και ΗΒ δεν άλλαξε την
πολιτική, πολιτειακή και γεωπολιτική σύσταση
του ενδιαφέροντος της διεθνούς κοινότητας για
τα νησιά Φώκλαντ, αλλά δεν είχε και καμία
γεωπολιτική αλλαγή ως προς την ανασκόπηση
της διένεξης αυτής. Τι ήταν όμως το τόσο
ενδιαφέρον που μέχρι και σήμερα τα νησιά
Φώκλαντ μελετούνται επί πολιτικής αρχής,
στρατηγικής γεωγραφίας και διπλωματικής
ανασύνταξης του διεθνούς δικαίου;
Κατ’ αρχάς ας δούμε πως ξεκίνησε η διένεξη
στα νησιά Φώκλαντ. Η περίοδος που
διαδραματίστηκε η διένεξη το 1982 ήταν η
περίοδος εκείνη που η ανακατανομή των
γεωπολιτικών χώρων ανά το παγκόσμιο είχε
αρχίσει με τη φθορά της ΕΣΣΔ και την ισχυροποίηση των ΗΠΑ. Κτήσεις της άλλοτε ισχυρής ΕΣΣΔ στην
Αφρική, την Ασία και τη Ν. Αμερική έπεσαν στα χέρια κυβερνήσεων στρατιωτικών μέσω πολιτειακών
αλλαγών ή με πραξικοπήματα. Χώρες που δεν είχαν ισχυρή παράδοση στη δημοκρατία κλονίστηκαν από
τις αλλαγές της δεκαετίας του 1970 και ακόμη ζούσαν ή ανακύκλωναν τον καθεστωτισμό που ξεπήδησε
λόγω του Β’ΠΠ και της ανάγκης ενσωμάτωσης της πολεμικής μηχανής στη δημοκρατία της δύσης, ή
στην αναπτυσσόμενη δημοκρατική παρέμβαση σε χώρες αναπτυσσόμενες όπως η Αργεντινή.
Η Αργεντινή από τη δεκαετία του ’60 και του ’70 γνώρισε πολλές μεταρρυθμίσεις πολιτικές, κοινωνικές
και οικονομικές προς το χειρότερο. Το έργο του Περόν και η τότε στάση του Έκτορα Κίσνερ (μετέπειτα
προέδρου της χώρας) δεν οδηγούσαν σε ασφαλείς λύσεις για το μέλλον της Αργεντινής που βρισκόταν
μονίμως στα χαρακώματα με τη Χιλή και αντιμετώπιζε τον οικονομικό ανταγωνισμό από την Βραζιλία. Η
Αργεντινή δεν είχε καμία σταθερότητα μετά τον Β’ΠΠ και η μη αποφασιστικότητα για ένταξη σε ένα από
τους δύο μεγάλους σχηματισμούς γεωπολιτικά οδηγούσε τη χώρα στο να γίνεται βορά ξένων
επεμβάσεων στο εσωτερικό της και στην δέσμευση της οικονομίας της κυρίως από τις ΗΠΑ. Το πολιτικό
και κοινωνικό αδιέξοδο έφερε τη δεκαετία του ’70 τη Χούντα. Η χρονική περίοδος 1976-1983 γνωστή
και ως ‘ο βρώμικος πόλεμος’ ήταν η μεταπολεμική πολιτειακή λέπρα για την Αργεντινή που οδήγησε
στην εξαφάνιση, δολοφονία και καταδιωγμό δεκάδων χιλιάδων πολιτών. Μια ανισόρροπη Χούντα που
δεν είχε κανένα πολιτικό σχέδιο, καμία πολιτική θέληση για κοινωνική και εθνική ανάταση για την
Αργεντινή, παρά μόνο με νόμους και με τη βία θέλησε να γίνει το δεκανίκι των ξένων δυνάμεων έτσι
ώστε να αφαιμάξουν οικονομικά και ενεργειακά την Αργεντινή.
Geopolitics.com.gr all rights reserved 2016
Page 29