Geopolitics Magazine January - February 2016 | Page 52

Επίσης, υπό την παρούσα οικονομική συγκυρία η επίτευξη ισοσκελισμέν ων ή πλεονασματικών
προϋπολογισμών καθώς και η απομείωση του δημόσιου χρέους εκτός του ότι είναι εξαιρετικά δύσκολα
εγχειρήματα, προϋποθέτουν και μεγάλο κοινωνικό κόστος για τα κράτη που θα τα επιτύχουν. Άραγε οι
λαοί της Ευρώπης είναι διατεθειμένοι να επωμιστούν αυτό το κόστος;
Η ασθενική ανάπτυξη.
Η ανάπτυξη το 2016 φαίνεται να έχει
χάσει τον δρόμο της επιστροφής αφού
βρίσκεται μόλις στο 0,4% του ΑΕΠ.
Σ΄αυτή την κατάσταση έχει συμβάλει ο
αντιπληθωριστικός ζήλος της ΕΚΤ, ο
οποίος δημιουργεί αναπτυξιακό έλλειμμα
και αδυνατεί να επιτύχει τη δημιουργία
μίας μακροχρόνιας μακροοικονομικής
σταθερότητας με κοινωνικό χαρακτήρα.
Επιπλέον, το μακροοικονομικό μοντέλο
της Νέας Συναίνεσης πάνω στο οποίο έχει
θεμελιωθεί η ευρωπαϊκή οικονομική
ολοκλήρωση δεν προβλέπει πουθενά το
ενδεχόμενο ύπαρξης περιορισμών στις
πιστώσεις. Κάτι που συμβαίνει σήμερα,
αφού οι τράπεζες της, δεν επιτελούν πια
το βασικό διαμεσολαβητικό τους ρόλο.
Εφόσον η ανάπτυξη δεν μπορεί να
χρηματοδοτηθεί δεν γίνονται επενδύσεις,
δεν υπάρχει απασχόληση, ούτε κατανάλωση. Μένει έτσι αναπάντητο το ερώτημα πώς θα
χρηματοδοτείται στο μέλλον η ανάπτυξη με τις κάνουλες των τραπεζών κλειστές και τη δημοσιονομική
πολιτική σε αδράνεια.
Φυσικά, ούτε η Στρατηγική Ανάπτυξης Ευρώπη 2020 βοήθησε αφού οι στόχοι της ε ίναι πολιτικά και όχι
νομικά δεσμευτικοί, γεγονός που σημαίνει πως όταν έρχεται η ώρα των μεγάλων αποφάσεων
υποβιβάζονται σε δεύτερη μοίρα απέναντι στη νομικά δεσμευτική δημοσιονομική λιτότητα.
Η μεγάλη φυγή των επενδύσεων.
Ένα ακόμη τεράστιο πρόβλημα για την Ευρώπη είναι η υποχώρηση των επενδύσεων λόγω της
μειωμένης ανταγωνιστικότητας σε χώρες κυρίως του νότου της Ευρώπης (η επίπλαστη ευημερία
μετέθετε για το μέλλον την ανάγκη ουσιαστικής παραγωγικής ανασυγκρότησης), του φθηνού εργατικού
δυναμικού στις αναδυόμενες οικονομίες και της μη δυνατότητας χρήσης του εργαλείου της
συναλλαγματικής πολιτικής. Ο τρόπος αντιμετώπισης αυτού του προβλήματος συνίσταται στην
εφαρμογή και τήρηση συσταλτικών δημοσιονομικών πολιτικών, στην απορρύθμιση της αγοράς εργασίας
και την περιστολή των κοινωνικών δαπανών.
Πληθωρισμός και ανεργία, οι μαύρες τρύπες της ΟΝΕ.
Βρισκόμαστε πια σε φάση αποπληθωρισμού με πληθωρισμό στο 0,1% του ΑΕΠ αφού τα προγράμματα
ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ δεν έχουν μέχρι στιγμής τα αναμενόμενα αποτελέ σματα λόγω της
τεράστιας απομόχλευσης που έπρεπε να κάνει ο τραπεζικός τομέας. Η πρόσφατη ιστορία μας διδάσκει
πως ο αποπληθωρισμός στην Ευρώπη πρέπει να αποφευχθεί με κάθε μέσο καθώς η Ιαπωνία έχασε 10
χρόνια α νάπτυξης το 1990, παγιδευμένη σε ένα αποπληθω ριστικό σπιράλ. Αν η στασιμότητα, η ανεργία
και η ύφεση καθηλωθούν για αρκετό καιρό στην Ευρώπη θα συμπαρασύρουν σε μαρασμό και το
ευρωπαϊκό εγχείρημα. Βεβαίως κάποιος θα μπορούσε να αναρωτηθεί γιατί ο αποπληθωρισμός δεν είναι
καλός αφού χάρις εκείνον μειώνονται οι τιμές.
Geopolitics.com.gr all rights reserved 2016

Page 50