Geopolitics Magazine January - February 2016 | Page 31

Αυτός είναι και ο μοναδικός λόγος της
Αιγυπτο-Ελληνικής προσέγγισης σε
θέματα ΑΟΖ. Καμία Ελληνική
Κυβέρνηση δεν συνέβαλε το ελάχιστο
σε αυτή τη προσέγγιση παρά τις
μικροπολιτικές μεγαλοστομίες του
κάθε πολιτικού κόμματος.
Παρά την πρωτοφανή ένταση στις
σχέσεις Αιγύπτου-Τουρκίας, οι σχέσεις
της Σαουδικής Αραβίας με αυτές τις
δύο χώρες παραμένουν άριστες. Το
βασίλειο συνεργάζεται στενά με τους
Άγκυρα στη Συρία για την βίαιη
ανατροπή του προέδρου Άσαντ.
Παράλληλα, δέχθηκε τα τετελεσμένα
στην Αίγ υπτο και αναγνώρισε την
εξουσία του Αλ Σίσι, δίνοντας μάλιστα
και χαμηλότοκα δάνεια στη νέα Κυβέρνηση για να αντεπεξέλθει σε δύσκολες οικονομικές συγκυρίες. Ως
ανταπόδοση, η Αίγυπτος συμμετέχει στον διεθνή Συνασπισμό που έχει σχηματίσει η Σ.Αραβία στον
πόλεμο της Υεμένης.
Στο Συνέδριο του OIC στην Κωνσταντινούπολη η Αίγυπτος θα παραδώσει την Προεδρία του Οργανισμού
στην Τουρκία. Η Σαουδική Αραβία προσπαθεί να συνδυάσει αυτή την συγκυρία με αναθέρμανση
σχέσεων μεταξύ των δύο σουνιτικών χωρών, κυρίως εν’όψει της ισχυροποίησης του, μεγαλύτερου
αντιπάλου του βασιλείου στη Μέση Ανατολή, σιιτικού Ιράν. Ήδη οι προσπάθειες εκ μέρους των
Σαουδαράβων έχουν ξεκινήσει. Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Mevlut Cavusoglu ανέφερε πως ήδη
έχουν γίνει οι πρώτες επαφές μεταξύ Τουρκίας και Σ.Αραβίας για το θέμα, στην πρόσφατη επίσκεψη του
στο Ριάντ (https://www.alaraby.co.uk/english/news/2016/2/1/saudi-arabia-pushing-for-reconciliationbetween-egypt-and-turkey.) Είναι προφανές πως οι επιτελείς του βασιλιά Σαλμάν έχουν κάνει ήδη
επαφές και με την Αίγυπτο.
Είναι όμως ρεαλιστικό το σενάριο επαναπροσέγγισης
των δύο χωρών, όπως το σχεδιάζει η Σαουδική
Αραβία; Το πιθανότερο είναι πως ΟΧΙ. Το ρήγμα στις
σχέσεις των δύο κρατών είναι πολύ μεγάλο.
Θεωρητικά, όσο ο Αιγυπτιακός στρατός από τη μία, και
το ΑΚΡ από την άλλη εξουσιάζουν τις δύο χώρες, δεν
μπορεί να υπάρχει προσέγγιση. Κάποιες χειραψίες
ίσως, κάποια χαμόγ ελα. Αλλά γεωστρατηγική
προσέγγιση θα υπάρξει μόνο με τεράστια εξωτερική
πίεση και όταν η Τουρκία πάψει να στηρίζει τόσο
ένθερμα την Μουσουλμανική Αδερφότητα αλλά και
την Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας. Είναι πιθανόν όμως
ο Ταγίπ Ερντογάν να εγκαταλείψει τους δύο αυτούς βασικούς πυλώνες του νέο-οθωμανισμού; Θα δείξει
σύντομα.
Πως όμως μια τέτοια προσπάθεια, αν πετύχει, θα επηρεάσει τα συμφέροντα του Ελληνισμού; Μια
επαναπροσέγγιση των δύο αυτών χωρών θα αποτελέσει όλεθρο για τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς
των Ελληνικών Κυβερνήσεων και των think tanks σε θέματα ΑΟΖ αλλά/και επιβολής ισχύος στο Sea
Lane of Communication μεταξύ Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδος. Αναθέρμανση των Τουρκο-Αιγυπτιακών
σχέσεων θα αλλάξει θεαματικά το ισοζύγιο ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο και θα α ναγκάσει την
Ελλάδα να περιοριστεί στα σύνορα της, ασκώντας Εξωτερική Πολιτική μόνο στα Βαλκάνια. Το Ισραήλ θα
αναγκαστεί σε τακτική οπισθοχώρηση και θα ανακαλέσει όλες τις συμφωνίες του με την Κυπριακή
Δημοκρατία. Η όποια λύση του Κυπριακού θα βρει αντιμέτωπη μια αναθαρρημένη Τουρκία, με τον νεοοθωμανισμό σε νέα έξαρση.
Geopolitics.com.gr all rights reserved 2016

Page 29