INLEIDING
WAT ZIJN BIOPOLYMEREN?
Wat zijn biopolymeren? Deze op het oog eenvoudige vraag raakt meteen
de kern van het probleem: er bestaan twee opvattingen over.
Volgens de eerste opvatting zijn biopolymeren afkomstig uit biomassa
Het SIA RAAK-PRO project ‘Functionele stabil iteit van biopolymeren’ loopt
van 1 april 2012 tot 1 april 2016. Dit project is een samenwerking tussen
kennisinstellingen, MKB-bedrijven en de Kamer van Koophandel.
MKB-bedrijven kunnen hun vraagstukken laten onderzoeken door studenten
van de kennisinstellingen. De Kamer van Koophandel (voorheen Syntens) is
de bindende kracht tussen de MKB-bedrijven en de kennisinstellingen. De rol
van Avans Hogeschool, Fontys Hogescholen en Wageningen Universiteit is het
opbouwen en delen van kennis over biopolymeren.
In dit boekje vind je samenvattingen van 74 onderzoeksprojecten die in het
kader van het project zijn uitgevoerd. Het boekje is mede mogelijk gemaakt
door gesprekken met hoofdonderzoeker Jack van Schijndel, docent Guido
Smets, onderzoeker Gerald Schennink en projectleider Jappe de Best.
Wij bedanken Stichting Innovatie Alliantie (SIA) voor het mede mogelijk maken
van het project ‘Functionele stabiliteit van biopolymeren’.
en daardoor hernieuwbaar. Met het oog op de ‘carbon footprint’ is dit
een belangrijke eigenschap, zeker gezien internationale afspraken en
duurzaamheidsaspecten. Daarnaast wordt de afkomst uit biomassa steeds
belangrijker door de afnemende beschikbaarheid van aardolie en de
stijgende olieprijzen.
De andere opvatting is dat biopolymeren polymeren zijn die in een relatief
kort tijdsbestek van bijvoorbeeld een jaar biologisch afbreekbaar zijn tot
water en natuurlijk voorkomende gassen als CO2 en CH4. Deze polymeren
worden afgebroken door micro-organismen. Biologische afbreekbaarheid
is nuttig in toepassingen waar recycling onmogelijk, moeilijk of kostbaar
is, bijvoorbeeld kunststof laminaten. In de medische sector zijn op basis
van deze eigenschappen veel nieuwe toepassingen te ontwikkelen,. zoals
hechtdraad. Maar in de hele maatschappij is een groeiende behoefte aan
polymeren die na de gebruiksfase snel degraderen.