FRITS Magazine 40 september 2015 maart 2015 | Page 93

COLUMN
Op hakken tussen de maatpakken!
Da doe de toch gewoon?

B

eyoncé zong in 2011 met een zekere stelligheid: ‘Who run the world? GIRLS!’. Uitermate inspirerend natuurlijk, maar uit
welk wetenschappelijk onderzoek ze deze wijs-/
waarheid haalt, is me niet helemaal duidelijk.
Aangezien ik het rennen liefst niet letterlijk
neem, zal ik het maar over het runnen hebben.
Het runnen van een business als vrouw (girl is
immers een beetje wishful thinking met mijn 45
jaren)... En meer specifiek: het runnen van een
business als Brabantse vrouw.
Brabanders zijn de belichaming van de zachte
G. Gemoedelijk, Gezellig en (levens)Genieters.
Maar aan die zachte G kleven ook wat hardnekkige vooroordelen die – zacht gezegd – minder
Gunstig zijn. Zo komen we structureel te laat
(Brabants kwartierke), draaien we altijd om de
hete brij heen, en lijkt het erop alsof onze tijd
minder geld waard is dan die van onze landgenoten, met name in de Randstad. En het meest
hardnekkige vooroordeel is toch wel dat we als
Brabanders vooral een stel simpele boeren zijn.
Helaas doen de PSV-supporters er niets aan om
dit vooroordeel de kop in te drukken.

lijke mede-ondernemers’. Wat ik vooral nìet
hoor is: ‘Met jouw businessplan, know how,
gedrevenheid en tactisch inzicht ben je een
concullega om rekening mee te houden’. En
ik ben niet de enige, want ik krijg in deze
gedachte bijval van mijn hoogBlonde, Brabantse Businesspartner Iris.
Nou zijn al die vooroordelen helemaal niet fraai.
Maar het allerergste is nog wel
dat ik er zelf soms bijna in ga geloven. Voor een zakelijke afspraak
boven de rivieren zorgen we dat we er
op ons meest hardcore don’t-mess-withme-business-woman-st uitzien. Beware
CEO’s!

FOTO: GERARD VAN HAL

En dan trek ik mijn mond open, en hoor ik
mijn lieve, gemoedelijke Brabants mijn mond
verlaten, en ben ik verloren. 1-0 achterstand
just like that. Vre-se-lijk tenenkrommend
om mezelf op de gevoelige plaat (ook wel de
dictafoon op mijn iPhone) terug te horen. En
dat meegaande gelach van mijn sidekick om
iedere grap die geplaatst wordt. Shame on us!
Nou, die steek ik alvast in mijn zak. Oh wacht, in Daar staan we dan, blonde Brabantse busimijn jurkje zitten helemaal geen zakken. Want ness women met ballen zo groot als erwtjes.
ik zou het bijna vergeten, maar ook als vrouw
loop ik tegen de nodige vooroordelen aan. Het En toch, trots op Brabant en het vrouw-zijn
valt me op dat mannen dit met grote regelmaat als ik ben, heb ik een droom. Een droom dat
weten te verstoppen in een zogenaamd compli- ik die trots met rechte rug en geheven hoofd
ment: ‘Goh, tegen een blonde vrouw op hak- uit mag dragen, welke zak in maatpak ik ook
ken zegt geen één man nee’. Ik vertaal dit lek- voor me heb! Beyoncé, wetenschappelijke
ker ongenuanceerd in mijn hoofd tot: ‘Dankzij onderbouwing of niet, count me in, I
je haarkleur, schoeisel en bovenal sekse krijg je believe!
al dan niet onverdiende kansen van je manne- Vind ik keileuk!

MARLÈNE KOX EN IRIS VAN VELTHOVEN
OWNERS & CREATIVE MINDS OF JUST40(.NL)

093