FRITS Magazine 40 september 2015 maart 2015 | Page 67

COLUMN
Lef

Het tweede bericht droeg als kop ‘Provincie keert zich tegen de minister’. De provincie
Noord-Brabant heeft een totaal verbod ingesteld
op het opsporen en winnen van schaliegas binnen haar grenzen. Minister Kamp van Economische Zaken stelde in een brief dat een verbod
voorbarig is, omdat het definitieve onderzoek
naar schaliegaswinning in Nederland nog niet
rond is. Bovendien vroeg de minister zich af of
de afweging van de provincie wel zorgvuldig genoeg was. De Provinciale Staten dachten: ‘Het
zij zo’, en stemden vervolgens unaniem voor het
verbod.
Het gemeenschappelijk element in beide berichten is de keuzemogelijkheid die voorafgaat

aan de beslissing. Je conformeren aan de van
hogerhand opgelegde visie, respectievelijk
het beleid, of je eigen weg volgen? Dit laatste
vergt in de meeste gevallen moed en (zelf)
vertrouwen. Natuurlijk is de positie van een
werknemer in The City een andere dan die
van een lid van Provinciale Staten, en is het
bedrijfsleven niet te vergelijken met de politiek. Het gaat mij ook niet aan om een individuele beslissing te waarderen. Waar het mij
om gaat is dat volgzaamheid, buiten militair
ingestoken organisaties, nimmer leidt tot
beslissingen die voor de lange termijn
voor het individu en/of de organisatie
duurzaam zijn. Tegendraadse werknemers kunnen in de ogen van hun leidinggevenden uitsluitend irritant zijn, maar hun
eigenzinnigheid kan ook nieuwe inzichten
opleveren. Het tegen de stroom inroeien kost
kracht en vergt doorzettingsvermogen, maar
opent nieuwe perspectieven. Verrassend genoeg meestal buiten de bestaande kaders.
Het vanuit loondienstverband voor jezelf
beginnen, en een eigen bedrijf starten, is er
één van.

FOTO: GERARD VAN HAL

D

e afgelopen weken vielen me twee berichten in de krant op. Ogenschijnlijk
zonder enige overeenkomst, maar toch
hebben ze iets met elkaar gemeen. Het eerste bericht betrof een recensie van het boek ‘Dat kan
niet waar zijn’ van Joris Luyendijk. In het boek
schetst Lu