Groete van my –
WOLWE-DANS
DIT GEBEUR GEREELD
DAT 'N SANGGROEP
ONTSTAAN UIT 'N
UNIVERSITEITSKOSHUIS
SE SERENADEGROEP.
Ladru Ehlers en Danré van der Spuy
kom oorspronklik van twee heeltemal
verskillende dele van die land,
naamlik Heidelberg (Gauteng) en
Amanzimtoti onderskeidelik, maar
hulle het saam vir die serenadegroep
van die Excelsior-manskoshuis by die
Noordwes-Universiteit gesing en
besluit om die sangpaar Wolwe-Dans
te stig. Hul debuutalbum is getiteld
Groete van my.
Landru het die meeste snitte geskryf,
onder meer die eerste snit,
“Sterrekyk.” Die akoestiese klank van
hierdie snit is uiters treffend, en gee
'n mens alreeds die indruk dat hierdie
album iets besonders kan wees. Die
volgende snit, “Ek kan jou myne
noem”, gaan byna vir seker 'n treffer
word; dit het 'n lekker ritme, goeie
kitaarwerk en harmonieë en die
trompet is iets heeltemal anders.
“Sonsak” is een van die snitte
waarvan daar reeds 'n musiekvideo
gemaak is, en dit beteken dat dit 'n
treffer behoort te word. Die
“taalpuriste” sal egter nie daarvan
hou dat die woorde “saam jou” in die
lirieke voorkom nie. Dit is egter iets
wat al hoe meer in Afrikaanse musiek
voorkom. “Op wie jy kan vertrou” is
effens rustiger as die ander snitte tot
dusver, maar weer eens is dit 'n
moontlike treffer. “Foutloos” het 'n
akoestiese rock-klank en is 'n
hoogtepunt vanaf die album. Die
harmonieë op die titelsnit is
eenvoudig uitstekend en die banjo in
die agtergrond is iets besonders.
“Kaap van liefde” is nog een van die
beste snitte vanaf die album. Die
akoestiese kitaarwerk op “Stoor-
storie” is eenvoudig uitstekend. Daar
is twee weergawes van “Trouliedjie”
op die album ingesluit; die eerste
een is 'n rock-weergawe. Dit gaan
byna vir seker een van die treffers
vanaf die album wees en gaan
sommer binnekort op troues gehoor
word. Die akoestiese kitaarwerk op
“Wonderwerk” is baie goed en die
woorde is iets anders as wat 'n mens
sou verwag. “Ek het jou lief” is die
eerste radiotreffer, en dis maklik om
te verstaan hoekom. Die akoestiese
weergawe van “Trouliedjie” is pragtig;
'n mens kan dink hoeveel bruide-
gomme wat kitaar kan speel, sal dit
op hul troudae vir hul vroue sing.
Daar is deesdae min akoestiese
rock-albums wat op 'n breë gehoor
gemik is, en hierdie een is een van
die bestes wat die afgelope tyd
verskyn het. Dit kan baie sterk
aanbeveel word vir enigiemand wat
van goeie musiek hou en na iets
meer op soek is as die kommersiële
snert wat sommige radiostasies in
luisteraars se keelgate afdruk.
1925 band
kuier by
die FAK.
Klik op die video vir
die volledige onderhoud
Die Afrikaanse TAALSKRIF
17