TOP IN TOWN
dams Philharmonisch Orkest was ik betrokken bij de totstandkoming van het Gergiev Festival.’
Haar echte sprong naar voren vond plaats in januari 1997, toen zij
directeur werd van Kunst & Zaken. ‘Die stichting was een initiatief
vanuit het bedrijfsleven, waar een aantal captains of industry,
mensen als Wim Dik en Alexander Rinnooy Kan, een grote
belangstelling voor cultuur had. Zij wilden kennis en ervaring van
ondernemers ten goede laten komen aan de kunstensector. For free.
Culturele instellingen hadden geen geld om te investeren in
management, terwijl zij om te overleven juist een goed management nodig hadden. Aanvankelijk werd in de kunstwereld destijds
wat huiverig gekeken naar inbreng uit het bedrijfsleven, maar al
gauw was men blij, vanwege de grote toegevoegde waarde tegen
zeer geringe kosten. Ik kwam altijd met cadeautjes. Kunst & Zaken
heb ik geleid als een ondernemer. Ik ben in mijn eentje gestart. Op
den duur had ik twintig medewerkers die actief waren in een
achttal programma’s. Voortvarend en enthousiast. Kunst & Zaken
heeft in die tijd veel betekend voor kunstinstellingen.'
CREATIVITY TO BUSINESS
‘In 2008 hebben wij een omkering gerealiseerd: creativity to
business, gefinancierd door de stichting Doen. Hoe kun je creatief
potentieel ontsluiten om vraagstukken op te lossen in het bedrijfsleven?’ Door haar ervaring op cultureel én economisch terrein en
haar vermogen om mensen met schijnbaar tegengestelde kwaliteiten met elkaar te laten samenwerken, hebben beleidsbepalers
vertrouwen in Marianne Berendse. Daarom is het jammer dat
Kunst & Zaken in zijn oorspronkelijke opzet niet meer bestaat. In
oktober 2011 is het bedrijf een fusie aangegaan met Kunstenaars &
Co.
Die organisatie was belast met de uitvoering van de WWIK, een
gecompliceerd uitkeringssysteem voor beeldend kunstenaars,
naargeestig en vernederend, omdat voor een minimale tegemoetkoming een maximale verantwoording moest worden afgelegd.
Door de opheffing van de WWIK moest Kunstenaars & Co
KUNST
ingrijpend afslanken. De fusie, waarbij gekozen werd voor de
nieuwe bedrijfsnaam Cultuur & Ondernemen, leek een aanvaardbare oplossing. Vaak vindt het samengaan tussen een succesvol
bedrijf en een bedrijf in verval niet plaats onder een gunstig
gesternte. Marianne Berendse wil daar overigens niet op ingaan.
Dat is chique. In 2012 nam zij afscheid van de stichting die als haar
geesteskind kan worden beschouwd.
Sindsdien heeft zij weer het een en ander gepresteerd. ‘In 2013 ben
ik interim-directeur geweest van het Scapino-ballet. Dat was best
een zware klus, omdat de financiële mogelijkheden van het ballet
door het subsidiebeleid aanzienlijk waren afgenomen. Het is al met
al heel prettig gegaan. Ik kijk met plezier terug op die periode. Het
was de eerste keer dat ik leiding gaf aan één culturele instelling.
Tevoren had ik steeds te maken met meerdere bedrijven tegelijk. In
2014 ben ik voor mijzelf begonnen en er kwamen direct tien
projecten op mij af, meestal met een innovatief karakter.'
RTV RIJNMOND
Ik heb niet de indruk dat je als bedrijf gestraft bent als je Marianne
vraagt om bijstand te verlenen. De twee herbergiers van restaurant
De Gouden Snor, waar wij hadden afgesproken, hadden dat gevoel
in ieder geval niet. Zij zijn blij met iedere mooie vrouw in hun
etablissement. Ik was wat laat en zij keken mij veelbetekenend aan.
‘Daar is haar jas’, wezen ze. Zij huldigen al heel lang het statement
dat Marianne op haar adreskaartje heeft gezet. Creativity requires
the courage to let go of certainties. Creativiteit vereist de moed om af
te zien van zekerheden.
Als wij afscheid nemen, zegt zij bescheiden: ‘Ik zit ook nog in acht
besturen.’ Zo is zij voorzitter van de programmaraad van RTV
Rijnmond.
TEKST: JAN DONIA
FOTOGRAFIE: RICK MESSEMAKER, SPRINGTIME
123