42
ALS DE OLYMPISCHE DROOM IN DUIGEN VALT … HET VERDRIET VAN TOPJUDOKA MARHINDE VERKERK
‘ HET VOELT ALS FALEN , ALS MISLUKKEN ’’
Marhinde Verkerk ging als medaillekandidaat naar de Olympische Spelen in Rio , maar werd al in haar eerste partij uitgeschakeld .
Je was Nederlands kampioen , Europees kampioen , wereldkampioen , vijfde op de Olympische Spelen in Londen . In Rio moest je die Olympische plak halen ... ‘ Ja . Maar ik heb het niet gedaan . Het is niet gelukt . Dat voelt echt als falen , als mislukken .’
En ? ‘ Ja , dat is een wond . Een diepe wond . Ik hoop dat die in de loop der tijd gaat helen . Maar het litteken , dat draag ik de rest van mijn leven bij me . Net als mijn succes . Dit doet pijn . Olympisch succes is vanaf mijn zestiende mijn droom . En dan lukt het niet .’
De beelden terugzien is moeilijk … ‘ Dat heb ik heel lang uitgesteld . In oktober heb ik er bij ZiggoSport op televisie over gepraat . Toen moest ik wel kijken . Maar dat is moeilijk . Nu ook weer … Toen ik die beelden nog niet had gezien , dacht ik dat ik mezelf niets kon verwijten . Maar nu zie ik toch wel een paar dingen …..’
Jouw wedstrijddag was 11 augustus . Die datum kende je al een jaar … ‘ Ja , in dat jaar is eigenlijk alles wat je doet gerelateerd aan die dag . Ik had een supergoede voorbereiding achter de rug , ging in topvorm naar Rio . Iedereen in het team had er vertrouwen in dat het goed zou komen .’
Maar dan is het opeens 10 augustus … ‘ Ja ! Dan ben je in Rio , in het Olympisch dorp . Het judotoernooi begint . Mijn vriendin Anicka van Emden won brons . Dat was echt super om mee te maken , maar tegelijkertijd werd ik megazenuwachtig .’
Je lootte een Cubaanse , Yalennis Castillo . Dat leek gunstig . ‘ Van de 22 die meededen , was zij de 22e of 21e . Ik vijfde . Maar ik moet er wel bij zeggen dat ze in Beijing , in 2008 zilver won . Niet echt een dodo dus , maar daarna heeft ze geen grote prestaties meer geleverd .’
Je had haar nog nooit niet eerder getroffen . Wat voelde je toen je haar voor het eerst vastpakte ? ‘ Ik merkte wel : dit is een hele stugge . En zeker met haar Cubaanse temperament : dan weet je , die geeft nooit op . Ik had gelijk al het gevoel dat het een lange partij zou kunnen worden .’
Binnen de vier minuten reguliere tijd , kwam er geen beslissing . Dan komt gelijk de golden score , elke fout is fataal . Je hebt heel hard getraind , dacht je : ik ben fitter dan zij ? ‘ Ja , en mentaal sterker . Het komt wel , dacht ik , ik ga dit langer volhouden dan jij . Ook al weet je : zij is er ook zo een . Maar ik was zó overtuigd van mezelf .’
Hoe lang duurt zo ’ n golden score normaal gesproken ? ‘ Twee minuten is al heel lang ...’
Maar de verlenging duurde veel en veel langer . Verzuurt alles , of niet ? ‘ Het kost verschrikkelijk veel energie . Je denkt alleen maar : kom op , doorgaan , je staat op de Olympische Spelen , niet nadenken , doorgaan ! Maar je wordt zó moe , ik kón echt niet niet meer . Het is ook een gevecht met jezelf .’
Toen kwam er een tragisch einde aan de partij ... ‘ Er was blijkbaar afgesproken dat de golden scores ook echt met een score moesten worden beslist . Maar ja , bij ons kwam die score er niet . Dus moest de scheidsrechter wat doen . Toen ze dat aangaf , had ik net een balansverstoring gehad . Ja , toen voelde ik het wel aankomen . Maar dat moment …. Dat ze het definitief maakt … Je wilt gewoon niet verliezen .’
En toen ? ‘ Ik was zó moe , ik kon niet meer op mijn benen staan . Voor mijn gevoel heb ik nog een kwartier op de grond gezeten . Ja , heel erg gehuild . Maar ik wilde vooral niet dat het al voorbij was . Ik wilde die mat nog op . Vechten !’
Je ouders waren er , je vriend , die zie je dan voor het eerst . ‘ Eerst nog Edith Bosch achter de schermen , een vriendin van mij , die stond de pers te woord . Dat heb ik ook nog gedaan . Ja , en toen m ’ n vriend en m ’ n familie . Die waren er ook helemaal kapot van ... Toen brak ik ook .’
En nu , hoe erg is een interview als dit ? ‘ Ik heb er in de afgelopen maanden veel over gepraat , dat doet me wel goed . Het is niet altijd makkelijk . Geen leuk verhaal , maar het is wel wat het is .’
INTERVIEW : FRANK VRIJG | TEKST : RICHARD GROOT KORMELINK | FOTOGRAFIE : FERDY COLLEWIJN