58
AD KRUIMER: ‘IEMAND ANDERS OP MIJN PLEK? DAAR HEB IK GEEN MOEITE MEE!’
‘ALS JE PERSONEEL AAN
HET GOLFEN IS, TERWIJL
JIJ DAAR ZELF GEEN TIJD
VOOR HEBT, BEN JE NIET
GOED BEZIG TOCH?’
‘Wanneer stop je nou?’ Geregeld vragen relaties dat aan Ad Kruimer. Niet zo vreemd: hij is 66 en verkocht 5 jaar geleden zijn
bedrijf Adco. Op verzoek van de nieuwe eigenaar bleef hij aan als directeur. Kruimers ervaring en netwerk zijn goud waard.
Kerry Adco Logistics is een allround logistiek dienstverlener. Sinds
2011 maakt het Rotterdamse bedrijf deel uit van de Chinese
multinational Kerry Logistics. Kruimer staat er al 33 jaar aan het
roer; het grootste deel als enig eigenaar. Zijn huidige contract loopt
tot en met september 2017.
Wat gebeurt er daarna?
‘Dat weet ik nog niet. Ik ben dan 67. Als ze me vanuit Hongkong
vragen om weer te verlengen, zal ik daar serieus over nadenken.
Een adviseursrol lijkt me ook wel wat. En anders ga ik andere
dingen doen. Leuke projecten voor een paar van die relaties die me
nu steeds benaderen. Ik ga in elk geval nog lang niet stilzitten. Maar
ik wil wel meer vrije tijd. Als je personeel aan het golfen is, terwijl jij
daar zelf geen tijd voor hebt, ben je niet goed bezig toch?’
Kun je je bedrijf missen?
‘Dat er dan iemand anders op deze plek zit, daar heb ik geen moeite
mee. Anders had ik het bedrijf niet moeten verkopen. Ik ben al
begonnen managementtaken over te dragen aan de mensen naast
me. We hebben goede mensen hoor, ook op het niveau daaronder.
De continuïteit van het bedrijf is in goede handen. Ze kunnen heus
wel zonder mij.’
Echt?
‘Voorlopig ben ik nog volop bezig. Zo zijn we voor een buitenlandse
producent gestart met de opslag en distributie van off the roadbanden. Dat loopt allemaal via ons warehouse in Middelharnis. We
hadden nog nooit banden gedaan en ik heb die klant zelf binnengehaald. In zo’n geval zit ik er de eerste maanden bovenop. Dan ben ik
hele dagen in de loods, om precies te weten wat er loopt en om te
zorgen dat het allemaal goed gaat.’
Gaat het op alle fronten crescendo?
‘Aan de importkant hebben we met z’n allen wel een probleem. Die
prijzen zijn zó in elkaar gedonderd… De schepen zijn steeds groter
geworden, op basis van groeiprognoses die niet zijn uitgekomen.
Enkele rederijen zijn technisch failliet, en de andere verliezen
allemaal geld. Miljarden! Nu hebben ze zelfs schepen opgelegd, om
de tarieven weer wat omhoog te krijgen. Dat is ook beter voor ons;
dan kun je nog iets van een marge creëren. Omzet is een raar cijfer.
Het zegt niet zo veel. Wat houd je over aan de omzet, dáár draait
het om.’
In jullie branche ben je ook afhankelijk van politieke ontwikkelingen wereldwijd. Hoe ga je daarmee om?
‘Vroeg in slaap vallen, haha. Het kan morgen al weer veranderd zijn.
Je kunt het niet voorspellen. Brexit had toch ook niemand voorzien? Je kunt van alles budgetteren maar door politieke instabiliteit
kunnen complete markten wegvallen. Wat kan ik daartegen doen?
Poetin doodschieten? Dat zou wel een oplossing zijn. Dan stopt het
handelsembargo.’
Dus laat je het op je afkomen?
‘Kijk, ik ben geen twintig meer. Je hebt nu eenmaal te maken met
golfbewegingen van de economie. Al heb ik wel het gevoel dat die
elkaar steeds sneller opvolgen. En je leert ervan: als iedereen zegt
dat het crisis is, dan komt die er ook. Alleen weet je niet exact
wanneer jouw bedrijf er last van krijgt, en hoe hevig.’
‘In de 45 jaar dat ik in de logistiek werk, heb ik alles al wel eens
meegemaakt. Joh, ik begon in de tijd van de conventionele schepen,
vóór de bloei van de containervaart. Toen was het trouwens wel
een stuk gezelliger. Vroeger had je contact met een persoon, nu
gaat alles via de computer.’
Is dat een typische Kerry Adco-opdracht?
‘Ja. We doen specialistisch werk en zitten vooral in niches. Het
voordeel daarvan is dat er maar een paar spelers actief in zijn. Dus
geen handel waar alle Rotterdamse expediteurs achteraan zitten.
Zo doen we zware distributie voor de bouw. Die branche is bezig
met een inhaalslag en daardoor al behoorlijk aan het verhitten.
Sinds januari is het veel drukker.’
Speelt mensenkennis dan geen rol meer?
‘Ja, dat blijft belangrijk. Je moet weten hoe je iemand benadert en
behandelt. Dat geldt voor klanten maar ook voor medewerkers. Ik
geef heel graag schouderklopjes. Dat is goedkoper dan opslag,
hahaha.’
TEKST: MARTIN DEKKER FOTOGRAFIE: ANNE BAL