25
COLUMN
9/11
Het was 11 september precies vijftien jaar geleden. 2.977 mensen verloren het leven.
176 daarvan waren collega’s van me. Met vijf collega’s werkte ik intensief samen in
internationaal verband. Onschuldig en op de verkeerde plaats op het verkeerde
moment.
Nog altijd blijven de historische beelden van het instorten van de torens surrealistisch.
Tot op dat moment was terrorisme ver van mijn bed. Daarna de keiharde realiteit. Het
zou helaas niet blijven bij New York. Vanaf dat moment veranderden ook de top10-lijstjes met risico’s waarover risk & insurance managers zich echt zorgen maken.
Terrorisme: met stip gestegen!
Wilco de Haan is directeur bij
Het had ook zo maar gekund dat ik die dag aanwezig was geweest bij de vergadering
over een internationale klant in ons kantoor in New York op de 104e verdieping van de
zuidelijke toren van het World Trade Center. Of net als een andere Nederlandse
oud-collega wél aan de conference call met het internationale team in New York had
deelgenomen en live getuige zou zijn geweest van het geraakt worden van de
noordelijke toren en de instructie om te evacueren.
Schouten Zekerheid Makelaars
in Assurantiën en deelt zijn
ervaringen met ondernemen,
risico nemen en verzekeren.
Nog geen jaar later was ik op het nieuwe kantoor in New York. De onrust en spanning
waren voelbaar tijdens de vlucht, de aankomst en zelfs tijdens de taxirit vanaf het
vliegveld door de stad. Alle interne systemen waren in recordtijd weer up & running. De
Amerikaanse collega’s hadden begrijpelijk veel langer nodig om weer te kunnen
functioneren.
Natuurlijk moeten we ons leven er niet door laten beïnvloeden, maar nu terrorisme de
laatste vijftien jaar letterlijk en figuurlijk dichterbij is gekomen, sla ik de halve
marathon van Parijs dit jaar over. Bewust mijd ik dit soort massale evenementen in het
buitenland. Niet zozeer omdat ik bang ben, maar omdat ik me verantwoordelijk voel
voor mijn gezin en ons bedrijf. Hierbij knaagt het enorm dat ik toch ongewild het hoofd
buig. Wat als iedereen dat nu gaat doen? Is het fair tegenover mijn oud-collega’s?
Vijftien jaar na dato zijn wederom de slachtoffers herdacht. In het bijzonder gaan mijn
gedachten uit naar de overleden oud-collega’s. Maar ook naar de vele oud-collega’s die
de ramp wel overleefden. Niet eens per jaar, maar dagelijks moeten zij leven met de
vreselijke gevolgen.
WILCO DE HAAN